Een man die zegt veel van jongens te houden, een man die veroordeeld werd voor pedofilie: 2005

1.	Outsider Frank Westerman wint verrassende Gouden Uil
	isg isg;, De Standaard Espresso, 21/03/2005, p.3, 511 w.
	Publieksprijs voor Het onverwachte antwoord' van Patricia De Martelaere BRUSSEL - De Gouden Uil literatuurprijs, de belangrijkste literaire prijs van Vlaanderen, werd zaterdag in Gent verrassend uitgereikt aan de Nederlandse schrijver Frank Westerman voor zijn boek El Negro en ik. De publieksprijs ging al even onverwacht naar Patricia De Martelaere voor Het onverwachte antwoord. Inge Schelstraete IN de vorige edities van de Gouden Uil tekende de favoriet zich al eens duidelijker af dan dit jaar.

2.	Outsider wint Gouden Uil
	isg;, De Standaard, 21/03/2005, p.15, 743 w.
	GENT - De Gouden Uil Jeugdliteratuurprijzen werden nog netjes verdeeld onder de torenhoge favorieten Paul Verrept en Guus Kuijer, maar bij de volwassenen was verrassing twee keer troef. Patricia De Martelaere won de publieksprijs, en Frank Westerman de Gouden Uil.

3.	El Negro pakt Gouden Uil
	Martine CUYT; MCu;, Gazet van Antwerpen, 21/03/2005, p.90, 442 w.
	De Nederlandse schrijver Frank Westerman - en niet de gedoodverfde winnaar Paul Verhaeghen - pakte zaterdagavond in Gent de elfde Gouden Uil voor zijn non-fictie boek El negro en ik. Guus Kuijer ging aan de haal met de Uil voor het beste jeugdboek. De publieksprijzen mochten afgehaald worden door Vlamingen Patricia De Martelaere en Paul Verrept.

4.	,,Smet voor alle jeugdschrijvers''
	bdc;, Het Nieuwsblad, 13/03/2005, p.2, 340 w.
	Wat moet er gebeuren met de boeken van Gie Laenen, nu de jeugdschrijver tot zes jaar gevangenis veroordeeld werd wegens pedofilie? Massaal verbranden? Of netjes in de rekken van de bibliotheek laten staan? En hoe reageren ouders wanneer hun kinderen thuiskomen met De Verboden Tuin of Het eiland? ,,Ik zou het alvast niet plezant vinden'', klinkt het tijdens de Jeugdboekenweek.

5.	,,Laenen praat zijn misdaden niet goed ''
	bdc;, Het Nieuwsblad, 13/03/2005, p.2, 198 w.
	Wereldberoemd zijn de kindertekeningen van illustrator Klaas Verplancke. Debuteren deed de Bruggeling in 1990 met tekeningen bij het boek De Verboden Tuin van Gie Laenen. ,,Toen was dat een hele eer'', zegt hij. ,,Want Laenen was een succesvolle jeugdauteur en radioregisseur. Ik kan niet goedkeuren wat hij heeft gedaan. Integendeel. Maar ik vind wel dat we een onderscheid moeten maken tussen de jeugdauteur en de persoon Gie Laenen. Omdat hij zijn misdaden in zijn werk nooit heeft proberen ...

6.	Kinderboekenschrijver Gie Laenen tot zes jaar cel veroordeeld wegens pedofilie met 25 jongens
	Anne de Graaf;, De Morgen, 12/03/2005, p.5, 810 w.
	'Dit soort mensen geneest nooit' De Mechelse correctionele rechtbank heeft kinderboekenschrijver Gie Laenen (60) tot zes jaar cel veroordeeld wegens 'geraffineerd en schaamteloos' misbruik van 25 minderjarige jongens vanaf het eind van de jaren zeventig tot nu. De schrijver ging als een vrij man naar huis in afwachting van zijn aanhouding. 'Deze man is alleen maar geholpen met chemische castratie', zegt advocaat Dirk De Maeseneer. MECHELEN. Eigen berichtgeving Anne de Graaf Deze keer was de ...

7.	Zes jaar cel voor jeugdschrijver Gie Laenen
	ig;, De Standaard, 12/03/2005, p.2, 199 w.
	MECHELEN - Jeugdschrijver Gie Laenen werd door de correctionele rechtbank van Mechelen veroordeeld tot zes jaar cel voor aanranding van de eerbaarheid van 25 jongens tussen 11 en 14 jaar. Zijn vrouw werd veroordeeld voor schuldig verzuim tot een jaar met uitstel. De feiten speelden zich af tussen 1978 en 2002. Laenen liet jonge jongens naar zijn huis komen voor literaire sessies en theaterrepetities. Hij spiegelde hen een carrière als auteur of acteur voor.

8.	Rechter noemt Gie Laenen ,,schaamteloos''
	ig;, De Standaard, 12/03/2005, p.4, 564 w.
	MECHELEN - ,,Hij heeft op een geraffineerde en schaamteloze wijze gedurende twee decennia kinderen misbruikt. De ernst van het trauma blijkt overduidelijk uit de schrijnende getuigenissen in de rechtbank'', zei de rechter van de correctionele rechtbank van Mechelen. Hij veroordeelde de jeugdschrijver Gie Laenen dan ook tot zes jaar cel voor de aanranding van de eerbaarheid van 25 minderjarigen onder bedreiging en met gebruik van geweld.

9.	Slachtoffers Gie Laenen opgelucht
	, Gazet van Antwerpen, 12/03/2005, p.1, 42 w.
	"Nu kan de verwerking eindelijk pas echt beginnen", zei een van de slachtoffers van pedofiel Gie Laenen vrijdag in het gerechtsgebouw van Mechelen. Laenen werd er veroordeeld tot zes jaar cel wegens seksueel misbruik en verkrachting van minstens 25 jongetjes. Blz.

10.	Pedofiele jeugdauteur naar cel
	Fons JACOBS;, Gazet van Antwerpen, 12/03/2005, p.8, 346 w.
	MECHELEN - Jeugdauteur Gie Laenen (60) is veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. De rechter in Mechelen acht hem schuldig aan seksueel misbruik en verkrachting van minstens 25 jongetjes. De kinderen waren toen 11 tot 13 jaar.

11.	Boeken blijven in de rekken
	KMa;, Gazet van Antwerpen, 12/03/2005, p.8, 252 w.
	ANTWERPEN, MECHELEN - De openbare bibliotheken halen de boeken van Gie Laenen voorlopig niet uit de rekken. "Zijn oeuvre wordt nauwelijks nog ontleend. Het was toch al van de schoollijstjes geschrapt", klinkt het.

12.	Gie Laenen moet zes jaar in cel
	FoJ;, Gazet van Antwerpen, 12/03/2005, p.96, 168 w.
	MECHELEN - Jeugdauteur Gie Laenen (60) werd vrijdagvoormiddag veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. De rechter oordeelt dat de schrijver schuldig is aan seksuele aanranding op, en verkrachting van, minstens 25 jonge jongens.

13.	Pedofiele jeugdauteur krijgt zes jaar cel
	Fons JACOBS;, Het Belang van Limburg, 12/03/2005, p.5, 429 w.
	Jeugdauteur Gie Laenen (60) loopt zes jaar gevangenisstraf op. De rechter in Mechelen acht hem schuldig aan seksueel misbruik en verkrachting van minstens 25 jongetjes die toen 11 tot 13 jaar waren.

14.	Artikel zonder titel
	JOSE MASSCHELIN/DERKINDEREN THEO;, Het Laatste Nieuws, 12/03/2005, p.3, 295 w.
	Laenen (60) moet 6 jaar naar gevangenis MECHELEN Jeugdschrijver en radiomaker Gie Laenen (60) moet voor 6 jaar achter de tralies. Hij werd gisteren door de correctionele rechtbank van Mechelen over de hele lijn schuldig geacht aan «aanranding mét bedreiging» van minstens 25 minderjarigen. Hij misbruikte de jongens in zijn huis in Mechelen, tussen 1978 en 2002. De schrijver paste altijd dezelfde truc toe: hij lokte de jongeren doorgaans tussen 10 en 13 jaar oud met de belofte dat ze een ...

15.	«Hij zou me leren een goede minnaar te zijn»
	José MASSCHELIN;, Het Laatste Nieuws, 12/03/2005, p.3, 484 w.
	MECHELEN «Ik was elf toen hij me 'ontdekte' in het Mechels Miniatuurtheater. Hij zag in mij een groot talent en nodigde me thuis uit voor privé-oefensessies. Ik moest halfnaakt poseren omdat ik het fotomodel zou zijn in een boek over bewegingsleer. Hij was zeer lichamelijk en heel langzaam ging hij steeds verder. Hij zei dat hij me zou leren een goede minnaar te zijn...» Dat getuigt slachtoffer Sven De Clerck (32) over de gisteren veroordeelde jeugdschrijver Gie Laenen (60).

16.	Zware straf voor Gie Laenen
	pbk;, Het Nieuwsblad, 12/03/2005, p.1, 108 w.
	De Mechelse rechtbank heeft jeugdschrijver en ex-VRT-radioproducer Gie Laenen tot zes jaar gevangenis veroordeeld voor jarenlang misbruik van jongens tussen 10 en 15 jaar. De rechter was niet mals voor Laenen en zijn echtgenote Mieke Martens, die een jaar voorwaardelijk kreeg omdat ze haar man liet begaan. De slachtoffers reageerden zeer emotioneel op de uitspraak. ,,Ik wist vooraf dat het een zwaar proces zou worden'', vertelt Sven, een van de vroegste slachtoffers.

17.	Laenen begrijpt er niets van
	wdb;, Het Nieuwsblad, 12/03/2005, p.5, 157 w.
	Gie Laenen gaat hoogstwaarschijnlijk in beroep tegen zijn zware straf. Hij en zijn echtgenote waren na de uitspraak kapot, maar ze beseften tegelijk dat ze niets meer te verliezen hebben. Volgens de auteur is in Mechelen het proces gemaakt van zijn geaardheid in plaats van zijn handelingen. ,,Was ik geen pedofiel geweest, dan zou niemand daar ooit zwaar aan getild hebben'', vermoedt Laenen. ,,Wat ik gedaan heb, gebeurt ook elders. In het toneel, in jeugdbewegingen, op sportkampen Niemand kan ...

18.	,,We zijn nu eindelijk erkend als slachtoffers van Laenen''
	wdb;, Het Nieuwsblad, 12/03/2005, p.5, 1067 w.
	Jeugdschrijver en ex-VRT-radioproducer Gie Laenen is door de Mechelse rechtbank tot zes jaar gevangenis veroordeeld wegens jarenlang misbruik van jongens tussen 10 en 15 jaar. ,,Hij heeft de jongeren op een geraffineerde en schaamteloze manier misbruikt'', zei de rechter. Bij de slachtoffers welden tranen op van opluchting, maar ook van opgekropte haat voor de man die van een deel van hun jeugd een hel heeft gemaakt.

19.	Laenens gevaarlijkste wapen is zijn neus
	ig;, De Standaard, 11/03/2005, p.9, 1260 w.
	MECHELEN - Jeugdschrijver Guy Laenen (60) staat terecht voor seksueel misbruik van jonge jongens. Twee slachtoffers getuigen: ,,Zijn gevaarlijkste wapen is zijn neus. Zijn grootste aantrekkingskracht voor kinderen is dat hij ze als dwergen beschouwt.

20.	'Humo'-journalist getuigt over jeugdschrijver Gie Laenen aan vooravond van vonnis in pedofilieproces
	peter-jan bogaert;, De Morgen, 23/02/2005, p.5, 871 w.
	'Al die jaren heb ik mijn mond gehouden' Sander Van den Broecke, journalist bij Humo, getuigt in het weekblad dat hij een van de jongetjes was die door Gie Laenen begin jaren tachtig zijn betast. Tot seksueel misbruik kwam het niet, omdat de jonge Van den Broecke de jeugdauteur resoluut afwees. Van den Broecke zweeg tot hij in De Morgen getuigenissen las van slachtoffers die het veel slechter hadden getroffen. Brussel Van onze medewerker Peter-Jan Bogaert Morgen spreekt de rechtbank van ...

21.	Humo-journalist getuigt in pedozaak tegen jeugdauteur
	SABBE HILDE;, Het Laatste Nieuws, 23/02/2005, p.4, 418 w.
	BRUSSEL In de pedofiliezaak tegen Gie Laenen, jeugdauteur en voormalig radioproducer, is een onverwachte getuige opgedoken. In een opmerkelijk artikel in het tijdschrift Humo onthult redacteur Sander Van den Broecke hoe hij als veertienjarige jongen in 1980 door Laenen werd benaderd. Laenen wordt ervan verdacht 24 jaar lang jongens te hebben misbruikt. Vrijdag spreekt de rechtbank van Mechelen zich over de zaak uit. Sander Van den Broecke (38), sedert 2000 journalist bij Humo, is ...

22.	Kom eens naar mijn studio
	Anne de Graaf;, De Morgen, 29/01/2005, p.19, 1860 w.
	De eroticalessen die kinderboekenschrijver Gie Laenen 's woensdags aan adolescenten verstrekte, waren overal goed voor, bleek gisteren op de Mechelse correctionele rechtbank. 'Hij trachtte hen naakt dansend te kalmeren, in het vooruitzicht van een carrière als steracteur. Zo niet was het een vorming voor het huwelijkse leven.' Anne de Graaf bericht.

23.	Jeugdschrijver erkent "pedofiele neigingen"
	Fons JACOBS;, Gazet van Antwerpen, 29/01/2005, p.13, 322 w.
	MECHELEN - Jeugdschrijver Gie Laenen (60) bevestigde vrijdag op de correctionele rechtbank dat hij pedofiele neigingen heeft. Hij benadrukte dat hij tracht die eigenheid niet te misbruiken. Laenen sluit echter niet uit dat hij fouten heeft gemaakt. De auteur staat terecht op beschuldiging van seksueel misbruik van 25 jongens. Hij riskeert zeven jaar cel.

24.	Parket vordert 7 jaar cel tegen jeugdschrijver
	DERKINDEREN THEO;, Het Laatste Nieuws, 29/01/2005, p.44, 152 w.
	Mechelen Het openbaar ministerie heeft gisteren zeven jaar effectieve celstraf gevorderd tegen de bekende Mechelse jeugdschrijver Guido 'Gie' Laenen (60) wegens kindermisbruik. De man, die in 1973 al eens veroordeeld werd voor zedenfeiten met minderjarigen, staat deze keer terecht omdat hij ervan verdacht wordt tussen 1978 en 2002 maar liefst 25 jongeren tussen de 11 en 16 jaar oud aangerand te hebben. Het ging om tieners die hij vooral inzette bij zijn jeugdprojecten.

25.	Jeugdschrijver Gie Laenen riskeert zeven jaar cel wegens kindermisbruik
	DERKINDEREN THEO;, Het Laatste Nieuws, 29/01/2005, p.39, 300 w.
	Mechelen Het openbaar ministerie heeft gisteren zeven jaar effectieve celstraf gevorderd tegen de bekende Mechelse jeugdschrijver Guido 'Gie' Laenen (60). De man, die in 1973 al eens veroordeeld werd voor zedenfeiten met minderjarigen, staat deze keer terecht omdat hij ervan verdacht wordt tussen 1978 en 2002 maar liefst 25 jongeren tussen 11 en 16 jaar oud aangerand te hebben. Volgens de advocaten van de slachtoffers paste Laenen steeds dezelfde tactiek toe.

26.	,,Ik wilde het beste voor die jongens''
	wdb;, Het Nieuwsblad, 29/01/2005, p.12, 767 w.
	,,Als er ook maar een tiende waar zou zijn van wat hier beweerd wordt, zou ik door de grond zakken van schaamte.'' Jeugdschrijver en regisseur Gie Laenen (60) heeft vrijdag al zijn overtuigingskracht in de strijd gegooid om de rechtbank ervan te overtuigen dat hij alleen maar goeie bedoelingen had met de tientallen jongeren die hij thuis tijdens zogenaamde literaire sessies naakt knuffelde en masseerde.

27.	7 jaar gevorderd tegen Laenen
	Theo Derkinderen;, Het Laatste Nieuws, 15/01/2005, p.9, 55 w.
	MECHELEN De Mechelse openbare aanklager heeft gisteren zeven jaar gevangenisstraf gevorderd tegen Gie Laenen. De jeugdschrijver wordt ervan verdacht tussen 1978 en 2002 zedenfeiten gepleegd te hebben met 25 minderjarigen. Laenen zei gisteren dat de slachtoffers fantaseren. Zijn echtgenote stond ook terecht omdat ze niet ingreep. Tegen haar werd één jaar met uitstel gevorderd.

28.	Parket vordert zeven jaar cel tegen Gie Laenen
	Theo Derkinderen;, Het Laatste Nieuws, 15/01/2005, p.39, 431 w.
	Mechelen Het openbaar ministerie heeft gisteren zeven jaar effectieve celstraf gevorderd tegen de bekende Mechelse jeugdschrijver Guido 'Gie' Laenen (60). De man, die in 1973 al eens veroordeeld werd voor zedenfeiten met minderjarigen, stond deze keer terecht omdat hij ervan verdacht wordt tussen 1978 en 2002 maar liefst 25 jongeren tussen de 11 en 16 jaar oud aangerand te hebben. Het ging om tieners die Laenen vooral inzette bij zijn jeugdprojecten.

29.	Pakkende getuigenis van slachtoffer
	jc0;, Het Nieuwsblad, 15/01/2005, p.22, 187 w.
	Naast vijf advocaten van slachtoffers waren op het proces tegen Gie Laenen nog drie jongeren present om zich in persoon burgerlijke partij te stellen. Een van hen had zijn wedervaren met de jeugdauteur op papier gezet en las met gebroken stem en tranen in de ogen zijn verhaal voor. Hij noemde Laenen een vieze vent, die hem niets dan trauma's heeft bezorgd, en die van zijn situatie misbruik maakte om de jongens in bed of onder de douche te lokken. Het was een pakkende getuigenis, waar ...

Vlaams-Brabant/Brussel

Outsider Frank Westerman wint verrassende Gouden Uil

21-03-2005

Pag. 3

Met El Negro en ik' krijgt een non-fictie boek de prijs

Publieksprijs voor Het onverwachte antwoord' van Patricia De Martelaere

BRUSSEL - De Gouden Uil literatuurprijs, de belangrijkste literaire prijs van Vlaanderen, werd zaterdag in Gent verrassend uitgereikt aan de Nederlandse schrijver Frank Westerman voor zijn boek El Negro en ik. De publieksprijs ging al even onverwacht naar Patricia De Martelaere voor Het onverwachte antwoord.

Inge Schelstraete

IN de vorige edities van de Gouden Uil tekende de favoriet zich al eens duidelijker af dan dit jaar. De race ging tussen vijf evenwaardige boeken. Als we al een voorkeur mochten geven: liever niet Arnon Grunberg, omdat De joodse messias nu eenmaal niet zijn beste boek is, zelfs niet zijn beste boek dat ooit de shortlist haalde van deze prijs. Een boontje hadden we wel voor Frank Westermans El Negro en ik, maar dat zou uiteraard niet winnen, omdat non-fictie nu eenmaal zelden een literaire prijs wegkaapt.

Ook Het onverwachte antwoord van de weinig bekende Patricia De Martelaere maakte bij de bookmakers niet veel kans: auteurs moeten mediageniek zijn om literaire prijzen te winnen, zo heet het. Zeker als ze trieste en taaie boeken schrijven, hoe mooi ook.

De formule van de prijsuitreiking staat vast: vooraf gefilmde interviewtjes en een korte laudatio door een bekend persoon leidden het genomineerde boek in. Een en ander werd aan elkaar gepraat door Fien Sabbe, die dit jaar niet over haar jurk struikelde maar wel over haar woorden, en een aantal vergezochte en flauwe grappen had meegebracht - vlak voor de bekendmaking van de Jeugdliteratuurprijs kwamen Gie Laenen en Michel Fourniret er zelfs aan te pas in een poging om stout te zijn.

Jammer dat die bindteksten zo in zeven haasten bij elkaar leken gepend, en dat dit zo haaks stond op de rest van minutieus voorbereide show. Stany Crets toonde even later, tijdens zijn lofrede op Arnon Grunberg, hoe je grappig, lovend én informatief kan zijn. Al werd hij daarbij wel geholpen door een mooie verlezing die van het woord ,,verf-resten'' het jiddische woord ,,ver-fresten'' maakte.

De minister van Cultuur Bert Anciaux, die de Publieksprijs overhandigde, leek oprecht verguld dat hij die aan Patricia De Martelaere mocht geven, die hij terecht ,,de minst gemediatiseerde en de minst bij het publiek bekende'' genomineerde noemde. De Martelaere zelf vatte het nog het bondigst samen in haar dankwoord: ,,De prijs van het publiek is wat ik het minst had verwacht, en ik ben er blij mee.''

Even later sloeg de verrassing voor een tweede keer toe, toen de outsider Frank Westerman de Gouden Uil kreeg. El Negro en ik is een stilistisch prachtige documentaire over Westermans zoektocht naar de identiteit van een opgezette Bosjesman in een Catalaans museum, bij uitbreiding naar kolonialisme en superioriteitsgevoelens van het Westen.

Een jubelende Westerman: ,,Ik wil de jury feliciteren omdat hij ook niet-fictie bekroont. Mijn boeken liggen meestal tussen Windows voor senioren en de Belastingalmanak. Deze bekroning draagt er toe bij dat de waar gebeurde literatuur in een klap boven de lijstjes wordt uitgetild. Laten we die tweedeling in fictie en non-fictie afschaffen en boeken indelen in frictie en non-frictie.''

isg isg
© 2005 Ongeldige bron

Antwerpen, Limburg, Nationaal, Nationaal, Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant/Brussel, West-Vlaanderen

Outsider wint Gouden Uil

21-03-2005

Pag. 15

Met El Negro en ik' van Frank Westerman krijgt een non-fictieboek de prijs

GENT - De Gouden Uil Jeugdliteratuurprijzen werden nog netjes verdeeld onder de torenhoge favorieten Paul Verrept en Guus Kuijer, maar bij de volwassenen was verrassing twee keer troef. Patricia De Martelaere won de publieksprijs, en Frank Westerman de Gouden Uil.

Publieksprijs is voor Het onverwachte antwoord' van Patricia De Martelaere

literatuur

Van onze redactrice Inge Schelstraete

IN de vorige edities van de Gouden Uil tekende de favoriet zich al eens duidelijker af dan dit jaar. Vooral voor de volwassenenprijs ging de race tussen vijf evenwaardige boeken.

Als we al een voorkeur mochten geven: liever niet naar Arnon Grunberg, omdat De joodse messias nu eenmaal niet zijn beste boek is, zelfs niet zijn beste boek dat ooit de shortlist haalde van deze prijs. Een boontje hadden we wel voor Frank Westermans El Negro en ik, maar dat zou uiteraard niet winnen, omdat non-fictie nu eenmaal zelden een literaire prijs wegkaapt.

Een breed maatschappelijk front vormde zich in de eindstrijd nog voor Het onverwachte antwoord van Patricia De Martelaere. Even was er zelfs een minirelletje, omdat de VRT blijkbaar geen archiefbeelden van De Martelaere heeft: dat is de heilige plicht van een openbare omroep, zo werd gefoeterd - waarbij gemakshalve uit het oog werd verloren dat zelfs de openbare omroep het recht op privacy van teruggetrokken kunstenaars niet zomaar kan overtreden om zijn heilige plichten uit te voeren.

Bij de Jeugdliteratuurprijs was winnaars voorspellen gemakkelijker. Iedereen was het er ook over eens wie de grote afwezige was: Benny Lindelaufs Negen open armen. De grote favorieten waren Guus Kuijer, voor de bedachtzame adolescentenroman Het boek van alle dingen, en de enige Vlaming op de shortlist, Paul Verrept, met zijn even oogverblindend als origineel boek Het meisje de jongen de rivier.

Jammer dat Joke van Leeuwens Waarom een buitenboordmotor eenzaam is zo wat buiten de top viel: boeken over de oorsprong van onze taal, die zin doen krijgen in taal, die zijn niet dik gezaaid.

Martha Heesen was weer van de partij met De ijzeren hemel, maar zij won vorig jaar de Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs voor Toen Faas niet thuiskwam. Harm de Jonge was in 2001 al genomineerd, en nu weer, voor De peperdans van Panzibas.

De formule waarin jonge lezers een van de auteurs aan de tand gaan voelen, staat ondertussen helemaal op punt en leverde een aantal prettige filmpjes op, waarin wel tot twee keer toe werd betreurd dat er ,,geen prentjes'' stonden in Martha Heesens boek. Guus Kuijer kreeg geen filmpje en las ambachtelijk voor; hij deed dat zo meeslepend, dat de wijnglazen een paar minuten onaangeroerd bleven in de zaal, een prestatie.

Toen Fien Sabbe even later aankondigde dat de jury zonder discussie de Jeugdliteratuurprijs aan Kuijer had toegekend, was het applaus dan ook hartelijk. ,,Ik vind het mijn mooiste boek, maar ook het pijnlijkste'', was Kuijers dankwoord. ,,Ik ben dan ook extra dankbaar.''

Paul Verrept kreeg de publieksprijs, en bedankte met een gedicht bij een van de tekeningen uit het boek.

WAARNA het spannende stuk nog volgde. Vooraf gefilmde interviewtjes en een korte laudatio door een bekend persoon leidden het genomineerde boek in. Een en ander werd aan elkaar gepraat door Fien Sabbe, die dit jaar niet over haar jurk struikelde maar wel over haar woorden, en een aantal vergezochte en flauwe grappen had meegebracht - vlak voor de bekendmaking van de Jeugdliteratuurprijs kwamen Gie Laenen en Michel Fourniret er aan te pas in een poging om stout te zijn.

Jammer dat die bindteksten zo in zeven haasten bij elkaar leken gepend, en dat dit zo haaks stond op de rest van de minutieus voorbereide show. Stany Crets toonde even later, tijdens zijn lofrede op Arnon Grunberg, hoe je grappig, lovend én informatief kunt zijn. Hij werd daarbij wel geholpen door een mooie verlezing die van het woord ,,verf-resten'' het jiddische woord ,,ver-fresten''maakte.

De minister van Cultuur Bert Anciaux, die de Publieksprijs overhandigde, leek oprecht verguld dat hij die aan Patricia De Martelaere mocht geven, die hij terecht ,,de minst gemediatiseerde en de minst bij het publiek bekende'' genomineerde noemde. De Martelaere zelf vatte het nog het bondigst samen in haar dankwoord: ,,de prijs van het publiek is wat ik het minst had verwacht, en ik ben er blij mee.''

Even later sloeg de verrassing voor een tweede keer toe, toen de outsider Frank Westerman de Gouden Uil kreeg. Een jubelende Westerman: ,,Ik wil de jury feliciteren omdat hij ook niet-fictie bekroont. Mijn boeken liggen meestal tussen Windows voor senioren en de Belastingalmanak. Deze bekroning draagt er toe bij dat de waar gebeurde literatuur in een klap boven de lijstjes wordt uitgetild. Laten we die tweedeling in fictie en non-fictie afschaffen en boeken indelen in frictie en non-frictie.''

isg
© 2005 Vlaamse Uitgeversmaatschappij NV

Kempen, Mechelen, Metropool Noord, Metropool Zuid, Waasland

El Negro pakt Gouden Uil

Martine CUYT

21-03-2005

Pag. 90

De Nederlandse schrijver Frank Westerman - en niet de gedoodverfde winnaar Paul Verhaeghen - pakte zaterdagavond in Gent de elfde Gouden Uil voor zijn non-fictie boek El negro en ik. Guus Kuijer ging aan de haal met de Uil voor het beste jeugdboek. De publieksprijzen mochten afgehaald worden door Vlamingen Patricia De Martelaere en Paul Verrept.

Literatuurprijs bekroont met Frank Westerman literaire non-fictie

Westerman pleitte voor een afschaffing van de opdeling fictie/non-fictie en brak een lans voor de vervanger frictie/non-frictie. "Frictie zijn dan de boeken die ons ontwrichten en choqueren in plaats van te bevestigen wat we al weten", zei de Gouden Uil-winnaar, die alle vijf de genomineerden catalogeerde als literaire frictie. Hij bedankte de jury "omdat de keuze voor non-fictie bijdraagt tot de emancipatie van het genre". Westerman bekende nog dat hij zich op de bestverkocht-lijstjes non-fictie niet thuisvoelt tussen Belastinggids en Windows voor senioren.

Slavernij

El Negro en ik vertelt het verhaal van een opgezette Afrikaan (sic) die Westerman tijdens zijn studentenjaren ontdekte in het natuurhistorisch museum in het Spaanse Banyoles. Het boek zet het Europese denken over slavernij en racisme in een schrijnend daglicht en is een welgecomponeerd reisverhaal.

"Ik prijs me gelukkig dat ik niet in de jury zit van mijn eigen boeken", zei Westerman, die in 2000 al genomineerd was voor de Uil met De graanrepubliek en in 2002 met Ingenieurs van de ziel . "El Negro en ik is mijn meest persoonlijke boek, klopt. Of het het meest literaire is? Als dat betekent: soberder geschreven, meer uitgebeend dan voorheen: ja."

Heeft deze kampioen van de literaire non-fictie geen zin in een roman? "Ik denk dat ik in staat ben een middelmatige roman te schrijven en in vrolijke buien zeg ik zelfs middelmatig tot goed. Maar daar heeft toch helemaal niemand wat aan?"

Dus wordt zijn volgende boek opnieuw literaire non-fictie, of in zijn opdeling: frictie. "Met het geld koop ik een bergbeklimmersuitrusting. Ik wil een boek maken over de berg Ararat, in het uiterste noordoosten van Turkije, waar de ark van Noach strandde. En die wil ik eerst beklimmen."

Fien Sabbe uit de bocht

Smet op het blazoen van de live-Canvasavond was de misplaatste humor van Fien Sabbe. Niet haar Nathan-weinig-om-het-lijf-topje zorgde voor verhitte tongen, maar haar verwijzingen naar Fourniret en Dutroux, en naar Gie Laenen, de jeugdboekenschrijver die onlangs wegens pedofilie de cel in ging. Diverse uitgevers en anderen uit het boekenvak vonden die allesbehalve grappig in de context van de feestelijke uitreiking van literatuurprijzen voor de jonge lezer.

Vier winnaars

l Gouden Uil Literatuurprijs: Frank Westerman: El Negro en ik. Wint: 25.000 euro plus trofee van Ever Meulen.

l Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs: Guus Kuijer: Het boek van alle dingen. Wint: 25.000 euro plus trofee van Ever Meulen.

l Gouden Uil Prijs van de Lezer: Patricia De Martelaere: Het onverwachte antwoord. Wint: originele tekening van Ever Meulen.

l Gouden Uil Prijs van de Jonge Lezer: Paul Verrept: Het meisje de jongen de rivier. Wint: originele tekening van Ever Meulen.

Martine CUYT
© 2005 De Vlijt NV

Leuven-Hageland

,,Smet voor alle jeugdschrijvers''

13-03-2005

Pag. 2

Ouders hebben twijfels bij boeken van Gie Laenen

Wat moet er gebeuren met de boeken van Gie Laenen, nu de jeugdschrijver tot zes jaar gevangenis veroordeeld werd wegens pedofilie? Massaal verbranden? Of netjes in de rekken van de bibliotheek laten staan? En hoe reageren ouders wanneer hun kinderen thuiskomen met De Verboden Tuin of Het eiland? ,,Ik zou het alvast niet plezant vinden'', klinkt het tijdens de Jeugdboekenweek.

Brecht DECAESTECKER

Jeugdauteur Gie Laenen is veroordeeld wegens pedofilie. En dat middenin de Jeugdboekenweek, die het jeugdboek meer in de spotlights moet zetten. Daarom worden in verschillende bibliotheken leuke evenementen op poten gezet. In de gemeentelijke bibliotheek van Ledeberg komt op zaterdagmiddag poppentheater Pedrolino op bezoek. Vanaf twee uur 's middags stromen de kinderen toe, die meteen in de rekken beginnen te snuisteren. De kans dat ze de boeken van Gie Laenen tegenkomen, is groot. Moeten ze niet weggestopt worden? ,,Ik vind van niet'', zegt Karen Blontrock, één van de aanwezige mama's. ,,Je kiest nog altijd zelf welk boek je meeneemt. Zelf zou ik nooit een boek van hem voor mijn kinderen meenemen. En ik zou het ook niet leuk vinden als mijn kinderen zelf met zo'n boek afkomen.''

Geen aanraders

,,Zijn daden zijn een smet voor alle jeugdschrijvers'', reageert papa Stephan. ,,Het doet de jeugdliteratuur geen goed. Nochtans is met zijn boeken waarschijnlijk niets mis. Ik heb ze destijds op school moéten lezen. Daarom moet de bibliotheek ze niet verstoppen, al zou ik ze mijn kinderen ook niet aanraden.''

Martine Van Limbergen denkt daar anders over. ,,Ik wil die boeken nu zelf wel een keertje lezen'', zegt ze. ,,Door de hele affaire wil ik wel eens weten of in die boeken iets merkwaardigs staat. Bovendien, die man mag dan wel veroordeeld zijn wegens pedofilie, we lezen allemaal boeken van grote alcoholisten.''

,,Tot op vandaag staan zijn boeken in de rekken'', bekent Karin Roelants, assistent-dienstleider in de bibliotheek in Ledeberg. ,,Gie Laenens werk blijft populair. Niet zo populair als dat van Marc de Bel of Bart Moeyaert, natuurlijk, maar toch.''

Verboden boeken

En wat zegt de wet? ,,Enkel boeken die aanzetten tot het plegen van misdrijven, zijn verboden'', reageert minister van Cultuur Bert Anciaux. ,,Als dat met de boeken van Gie Laenen zo zou zijn, dan moet de rechtbank daarover oordelen. Zo lang dat niet gebeurt, moet ik zeggen dat die werken niet uit de bibliotheken of winkels verwijderd mogen worden. Maar ik benadruk dat ik dat moét zeggen.''

bdc
© 2005 Vlaamse Uitgeversmaatschappij NV

Leuven-Hageland

,,Laenen praat zijn misdaden niet goed ''

13-03-2005

Pag. 2

Illustrator Klaas Verplancke

Wereldberoemd zijn de kindertekeningen van illustrator Klaas Verplancke. Debuteren deed de Bruggeling in 1990 met tekeningen bij het boek De Verboden Tuin van Gie Laenen. ,,Toen was dat een hele eer'', zegt hij. ,,Want Laenen was een succesvolle jeugdauteur en radioregisseur. Ik kan niet goedkeuren wat hij heeft gedaan. Integendeel. Maar ik vind wel dat we een onderscheid moeten maken tussen de jeugdauteur en de persoon Gie Laenen. Omdat hij zijn misdaden in zijn werk nooit heeft proberen goed te praten. Het kan best zijn dat we boeken lezen van auteurs die elke dagen tegen 180 kilometer per uur over de snelweg razen of hun vrouw afranselen.''

,,Ik weet niet hoe ik zou reageren als mijn kinderen met één van zijn boeken zouden thuiskomen. Zou ik hen uitleggen wat hij gedaan heeft? Of zou ik ze onwetend laten? Als mensen zijn boeken niet meer willen, ben ik bang dat de publieke opinie aan rechtspraak doet. Laenen is al gestraft door de rechtbank. Moeten we hem dan ook nog eens straffen door zijn boeken niet te lezen? Toch begrijp ik die reactie, want onrechtstreeks steun je de auteur door zijn boek te kopen. Het is geen makkelijke beslissing.'' (BDC)

bdc
© 2005 Vlaamse Uitgeversmaatschappij NV

algemeen

Kinderboekenschrijver Gie Laenen tot zes jaar cel veroordeeld wegens pedofilie met 25 jongens

Anne de Graaf

12-03-2005

Pag. 5

Laenen op zijn website: 'Kinderen waren de noodzakelijke aanloop tot een nijver bestaan'

'Dit soort mensen geneest nooit'

De Mechelse correctionele rechtbank heeft kinderboekenschrijver Gie Laenen (60) tot zes jaar cel veroordeeld wegens 'geraffineerd en schaamteloos' misbruik van 25 minderjarige jongens vanaf het eind van de jaren zeventig tot nu. De schrijver ging als een vrij man naar huis in afwachting van zijn aanhouding. 'Deze man is alleen maar geholpen met chemische castratie', zegt advocaat Dirk De Maeseneer.

MECHELEN.

Eigen berichtgeving

Anne de Graaf

Deze keer was de bevrediging hun deel. Vijf jongemannen tussen 25 en 35 jaar slaakten tegelijk een zucht van verlichting achterin de correctionele rechtbank. Met de veroordeling in Mechelen van de jeugdauteur kwam na bijna drie jaar onderzoek, en vele malen uitstel, een einde aan hun nachtmerrie.

Laenen zette jongeren tussen 1978 en 2002 in bij jeugd- en theaterprojecten en lokte ze onder valse voorwendsels binnen in zijn statige herenhuis aan de Leopoldstraat. Terwijl de ouders zeker, maar vooral trots waren dat hun zoons literair werden bijgespijkerd, gingen de slachtoffers in de bad- en slaapkamer door de hel.

"Laenen", oordeelde de rechter, "ging geleidelijk te werk en misbruikte altijd zijn contacten bij de nationale omroep of zijn aura van geroemd jeugdauteur om de jongens voor zich te winnen." Als ze niet meer gehoorzaamden, zouden ze hun toekomst hypothekeren. Zijn raffinement verbaasde iedereen. Van de ontspanningsoefeningen ging Laenen via massage over tot masturbatie. Hoewel niet alle jongens zeggen te zijn misbruikt, is er sprake van "een voortgezet misdrijf". Dat is des te erger omdat hij in 1973 al veroordeeld werd tot drie jaar wegens aanranding van veertien leerlingen van het Klein Seminarie."

Chemische castratie

Milder was de rechtbank voor echtgenote Maria Martens: zij kwam ervan af met twaalf maanden uitstel. "Ze handelde uit liefde voor haar man", stelde de rechter. "Als ze de politie had getipt, dan was de kinderen veel leed bespaard gebleven." De moeder van de intussen volwassen T: "Deze straf is te licht. Martens is geen haar beter dan Monique Olivier, de vrouw van Michel Fourniret: ze wist alles en deed niks."

Advocaat Dirk De Maeseneer namens slachtoffer J.: "Ik ben blij met het vonnis voor Laenen zelf. Vergeleken met soortgelijke zaken is het zwaar, maar in Laenens geval was een terbeschikkingstelling van de regering (tbs) adequater geweest. De ervaring toont dat hij geen lering trok uit de perikelen van Hoogstraten. Deze man is alleen maar geholpen bij chemische castratie, maar daar moet hij zelf natuurlijk mee instemmen. Zo gauw hij vrijkomt, begint hij opnieuw. Dit soort mensen geneest nooit." De Maeseneers hypothese werd vorig jaar juni bewaarheid. Een van de slachtoffers, J., kwam toen toevallig via de veilingsite Ebay weer bij zijn beul terecht. "Ik zocht voor mijn zoon een Playmobil-goederenwagon. Tot mijn verbazing kwam ik uit in de Leopoldstraat 60 in Mechelen, daar waar ik in mijn jeugd ben misbruikt. Gie was "graag tot mijn dienst". Ik stond perplex."

Laenen gisteren alvast niet, zelfs niet toen hij zich op het eind van de zitting tot zes jaar hoorde veroordelen. "Ik heb helemaal nooit in treintjes gehandeld", schertste hij met de hem eigen theatrale toon. "Ik doe in antiek, om mijn gerechtskosten te betalen." We constateerden dat zelfs zijn laatste woorden integraal op leugens berustten: Laenens e-mail vertrok wel degelijk van zijn computer uit de Leopoldstraat 60, vorig jaar op zes juni, zo blijkt uit een copie.

'Open mij!'

Het klopt wel dat hij is overgeschakeld op antiek op zijn website www.timelesscollection.be, waarvan vooral de twee zelfgeschreven babbelkamers (blogs) en de reclame bij de te verkopen artikelen illustreren dat hij op dezelfde manier de buitenwereld blijft bespelen: "En hier kom ik op die primitieve drift in ons om de mythe van het offer in leven te houden... Kinderen waren.... de noodzakelijke aanloop tot een nijver bestaan. Op zoek naar een heel persoonlijk geschenk? Bij Timeless Collection kun je een kortverhaal bestellen waarin de hoofdpersoon je... kind... is. Je geeft ons enkele bijzonderheden, je beschrijft een speciale gebeurtenis, een karaktertrek, kortom dat wat je kwijt wil om de hoofdpersoon gestalte te geven... Elke doos, of het nu een juwelendoosje of een schatkist is, is een verleiding. "Open mij!" zegt elke doos. Er zijn altijd twee partijen bij betrokken: degene die de doos heeft gemaakt, de schepper van het geheim, en degene die het geheim mag... ontsluieren."

Slachtoffer J.: "We lezen het allemaal, elke dag. De ouders van een vriend van mij zijn onlangs door hem benaderd opdat hun kind bij hem wat zou komen rusten van het schooljaar. Ik heb hen overtuigd om dat niet te doen. Ik mag er niet aan denken dat hij vandaag van thuis uit via zijn computer alweer kinderen naar binnen lokt. Vijfentwintig slachtoffers, verder vormt hij geen direct gevaar voor de samenleving." Laenen verliet als een vrij man de rechtszaal in afwachting van zijn aanhouding. Zijn huis in de Leopoldstraat heet nog steeds Kleine Studio volgens het bordje naast de deur.

Antwerpen, Limburg, Nationaal, Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant/Brussel, West-Vlaanderen

Zes jaar cel voor jeugdschrijver Gie Laenen

12-03-2005

Pag. 2

MECHELEN - Jeugdschrijver Gie Laenen werd door de correctionele rechtbank van Mechelen veroordeeld tot zes jaar cel voor aanranding van de eerbaarheid van 25 jongens tussen 11 en 14 jaar. Zijn vrouw werd veroordeeld voor schuldig verzuim tot een jaar met uitstel.

De feiten speelden zich af tussen 1978 en 2002. Laenen liet jonge jongens naar zijn huis komen voor literaire sessies en theaterrepetities. Hij spiegelde hen een carrière als auteur of acteur voor. In werkelijkheid moesten ze met hem onder de douche of in bad en via massage en relaxatieoefeningen ging hij steeds verder.

Laenen heeft het misbruik altijd ontkend. Volgens hem werden de jongens nooit ergens toe gedwongen. Maar de rechter oordeelde dat de feiten voldoende bewezen zijn door de gedetailleerde en gelijklopende verklaringen van de slachtoffers. ,,De ernst van het trauma blijkt overduidelijk uit de schrijnende getuigenissen in de rechtbank'', zei de rechter.

Laenen was al eerder veroordeeld voor seksueel misbruik van minderjarige jongens in 1973.

Ook zijn echtgenote werd veroordeeld omdat ze geen hulp had geboden aan kinderen in nood. ,,Als ze de politie had verwittigd was veel minderjarigen veel leed bespaard gebleven'', zei de rechter.

Laenen werd wel vrijgesproken voor bezit van pornografie. (ig)

ig
© 2005 Vlaamse Uitgeversmaatschappij NV

Antwerpen, Limburg, Nationaal, Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant/Brussel, West-Vlaanderen

Rechter noemt Gie Laenen ,,schaamteloos''

12-03-2005

Pag. 4

jeugdschrijver krijgt Zes jaar cel voor aanranding

MECHELEN - ,,Hij heeft op een geraffineerde en schaamteloze wijze gedurende twee decennia kinderen misbruikt. De ernst van het trauma blijkt overduidelijk uit de schrijnende getuigenissen in de rechtbank'', zei de rechter van de correctionele rechtbank van Mechelen. Hij veroordeelde de jeugdschrijver Gie Laenen dan ook tot zes jaar cel voor de aanranding van de eerbaarheid van 25 minderjarigen onder bedreiging en met gebruik van geweld.

,,zijn vrouw heeft gezwegen, waar ze diende te spreken''

Van onze redactrice

Inge Ghijs

DE feiten zijn voldoende bewezen door de gedetailleerde en gelijklopende verklaringen die de slachtoffers onafhankelijk van elkaar hebben afgelegd. Er is geen reden om aan de geloofwaardigheid te twijfelen'', zo zei de rechter.

Hij oordeelde bovendien dat Laenen wel degelijk gebruik maakte van bedreigingen en geweld om tot seksuele feiten over te gaan. ,,Hij gebruikte list en kunstgrepen. Hij maakte misbruik van zijn functie als schrijver en regisseur. De kinderen keken naar hem op. Hij deed hun beloftes en verwende hen en probeerde hun verzet op die manier te breken. Hij riep een sfeer op van innigheid en vertrouwen en ging pas na dagen, weken, maanden over tot orale bevrediging en masturbatie. De kinderen moesten het ondergaan en durfden niet te reageren omdat ze anders hun optreden op de televisie, de radio of in een toneelstuk in het gedrang brachten.''

Het misbruik speelde zich af tussen 1978 en 2002 bij 25 jongeren tussen elf en veertien jaar. Laenen kreeg zes jaar effectief ,,omdat hij geen lering heeft getrokken uit het verleden.'' Laenen was immers, in 1973, al veroordeeld wegens zedenfeiten. Hij kreeg toen drie jaar cel, waarvan één jaar effectief voor misbruik van veertien jongens toen hij leraar was in het Klein seminarie in Hoogstraten.

Zijn echtgenote, Mieke M., werd veroordeeld voor schuldig verzuim. ,,Ze was op de hoogte van de geaardheid van haar echtgenoot en kende zijn eerder opgelopen veroordeling. Laenen heeft zelf verklaard dat zijn echtgenote wist hoe hij met de jongens omging, dat ze samen sliepen, in bad of onder de douche gingen en elkaar masseerden. Toch liet ze toe dat hij jongens in huis haalde en zich afzonderde. Ze heeft gezwegen waar ze diende te spreken. Als ze de politie had verwittigd was veel minderjarigen veel leed bespaard.''

Omdat ze een blanco strafregister heeft en gezwegen heeft uit liefde voor haar man en waarschijnlijk onder zijn invloed stond, is heeft ze een jaar cel gekregen, maar met uitstel.

Het openbaar ministerie vroeg de onmiddellijke aanhouding, maar de rechtbank ging daar niet op in. De rechter oordeelde dat er geen gevaar voor ontvluchting is. Laenen voerde als argument aan dat hij nu een antiekwinkel met oud speelgoed heeft en niets meer jonge jongens te maken heeft.

Voor de burgerlijke partijen werd een gerechtspsychiater aangesteld die moet nagaan wat de psychische gevolgen voor de slachtoffers zijn, welke behandeling nodig is en hoe lang die behandeling zou duren.

Laenen, die erg aangeslagen was door het vonnis, wilde geen commentaar geven. Ook zijn advocaat wil zich eerst beraden over eventueel beroep. Aangezien er recidive is, zal hij minstens vier jaar moeten zitten voor hij in aanmerking komt voor vervroegde vrijlating. En omdat het zedenfeiten betreft, zullen bovendien de slachtoffers eerst gehoord worden voor er een vervroegde vrijlating komt.

Sven (32), een van de slachtoffers die zich burgerlijke partij stelden, is heel blij met het vonnis. Hij was op de uitspraak aanwezig, ,,omdat ik het de rechter zelf wilde horen zeggen. Het is een bevestiging dat het allemaal wel echt gebeurd is. Nu kan ik het gebeuren een plaats geven en met de rest van mijn leven beginnen.'' Voor Sven was het proces op zich al therapie. Toch begrijpt hij dat hij voor de echte verwerking nog behandeling nodig heeft. ,,Nu het proces achter de rug is, kan ik daarmee beginnen.''

ig
© 2005 Vlaamse Uitgeversmaatschappij NV

Kempen, Mechelen, Metropool Noord, Metropool Zuid, Waasland

Slachtoffers Gie Laenen opgelucht

12-03-2005

Pag. 1

"Nu kan de verwerking eindelijk pas echt beginnen", zei een van de slachtoffers van pedofiel Gie Laenen vrijdag in het gerechtsgebouw van Mechelen. Laenen werd er veroordeeld tot zes jaar cel wegens seksueel misbruik en verkrachting van minstens 25 jongetjes.

Blz. 8

Kempen, Mechelen, Metropool Noord, Metropool Zuid, Waasland

Pedofiele jeugdauteur naar cel

Fons JACOBS

12-03-2005

Pag. 8

MECHELEN - Jeugdauteur Gie Laenen (60) is veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. De rechter in Mechelen acht hem schuldig aan seksueel misbruik en verkrachting van minstens 25 jongetjes. De kinderen waren toen 11 tot 13 jaar.

Gie Laenen beloofde jongetjes rol in toneelstuk of radioprogramma

Volgens openbaar aanklaagster Nancy Swerts heeft hij in die periode minstens 25, maar waarschijnlijk nog veel meer kinderen in bed, in bad en onder de douche gelokt. Hij deed hen seksuele handelingen stellen, van masturbatie tot orale bevrediging. "Laenen misbruikte 24 jaar lang kinderen op geraffineerde en schandelijke wijze", aldus Swerts.

Laenens echtgenote was goed op de hoogte van de pedofiele geaardheid van haar man. Volgens rechter Erwin Van Damme "zweeg de vrouw waar zij diende te spreken". Laenens echtgenote kreeg 12 maanden met uitstel voor schuldig verzuim.

Speelgoed op internet

De rechter ging niet in op het verzoek tot onmiddellijke aanhouding van Laenen. Het Openbaar Ministerie had daar op aangedrongen omdat de veroordeelde geen enkel schuldbesef heeft. Volgens de openbare aanklaagster biedt Laenen momenteel speelgoed aan op internet en poogt hij op die manier nieuwe slachtoffers te vinden. De veroordeelde zelf beloofde dat hij niet zal vluchten, ook al omdat hij intussen een antiekzaak is begonnen.

Gie Laenen kan geen uitstel van straf meer krijgen omdat hij in 1973 al eens drie jaar cel kreeg voor gelijksoortige feiten. Toen hij nog leraar was aan het Klein Seminarie in Hoogstraten, vergreep hij zich aan minstens 14 jongens.

Laenen en zijn echtgenote moeten de slachtoffers samen meer dan 20.000 euro betalen. Dat bedrag kan nog aanzienlijk oplopen als de deskundige verslagen zijn opgesteld. Ook voor de proceskosten (1.694 euro) draait het koppel op.

Trauma's Tot voor het proces kenden die slachtoffers elkaar niet. "De meesten kwamen pas met elkaar in contact nadat de pers de feiten aan het licht had gebracht. Nu zoeken we mekaar op en kunnen we over onze trauma's praten." Sommige slachtoffers vinden het ongepast dat de boeken van Gie Laenen nog steeds in sommige scholen als lesmateriaal worden gebruikt.

Laenens slachtoffers zijn inmiddels jonge mannen. Een aantal van hen zei vrijdag tevreden te zijn. "Nu kan het verwerkingsproces van zoveel tegenstrijdige emoties eindelijk beginnen", aldus een van de slachtoffers. De man herinnert zich hoe Gie Laenen hem destijds een reisje naar Disneyland en een rol in Het Koekoeksnest beloofde. De veroordeelde trakteerde hem in die tijd op dure etentjes, maar de overige beloftes werden nooit ingelost.

Fons JACOBS
© 2005 De Vlijt NV

Kempen, Mechelen, Metropool Noord, Metropool Zuid, Waasland

Boeken blijven in de rekken

KMa

12-03-2005

Pag. 8

ANTWERPEN, MECHELEN - De openbare bibliotheken halen de boeken van Gie Laenen voorlopig niet uit de rekken. "Zijn oeuvre wordt nauwelijks nog ontleend. Het was toch al van de schoollijstjes geschrapt", klinkt het.

De belangstelling voor de rechtszaak heeft geen nieuwe belangstelling voor de boeken van Gie Laenen gewekt. Daarom zien de bibliotheken geen reden om in te grijpen. "Op dit moment hebben we andere dingen aan ons hoofd", vertelt de bibliothecaris in de Antwerpse stadsbib aan de Brederodestraat. "Het is Jeugdboekenweek, wist u dat niet? Dirk Bracke, Horrowitz, Moeyaert: zij hebben de boeken van Laenen al lang verdrongen."

De vriendelijke assistente loopt mee om te zien wat er nog van de auteur in de rekken staat. Spoken is sinds de invoering van het elektronisch systeem in juli 2003 niet meet uitgeleend. Net als Verboden tuin en Goed gek. Krokodil in badkuip werd nog 3 keer gelezen sinds 2003. "Het is een leuke flap, met die krokodil in die badkuip. En de titel klinkt prettig", zegt de assistente. Elk woord is waar! wordt ook nog af en toe ontleend. Laenens bekendste werk, Ze gaan weer vechten Paultje, is nergens meer te bespeuren. In de jeugdbibliotheek in Mechelen is de eventuele verwijdering van de boeken van Laenen evenmin ter sprake gekomen. "De meeste van zijn boeken staan al in de gesloten kast, omdat hij nauwelijks nog gelezen wordt. De jongste jaren heeft hij niets meer gepubliceerd. En de boeken van Laenen die nog in de open kast staan, zijn gewone verhaaltjes als een ander. Zijn werk is niet pedofiel getint, waarom zouden we het dan wegnemen? Ik denk dat we dit best laten sudderen, en op termijn zijn hele oeuvre stilletjes naar het magazijn laten verdwijnen."

KMa
© 2005 De Vlijt NV

Mechelen

Gie Laenen moet zes jaar in cel

FoJ

12-03-2005

Pag. 96

MECHELEN - Jeugdauteur Gie Laenen (60) werd vrijdagvoormiddag veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. De rechter oordeelt dat de schrijver schuldig is aan seksuele aanranding op, en verkrachting van, minstens 25 jonge jongens.

Voorzitter Erwin Van Damme van de correctionele rechtbank had bijna een uur nodig om het gemotiveerde vonnis voor te lezen. Laenen ondersteunde zijn hoofd met zijn hand. Zijn echtgenote, die wegens schuldig verzuim een straf met uitstel kreeg, kon haar tranen niet bedwingen.

Gie Laenen schreef een twintigtal jeugdboeken, regisseerde theaterstukken en was radioproducer. Hij misbruikte gedurende 24 jaar minstens 25 jongens van 11 tot 13 jaar. Volgens openbaar aanklager Nancy Swert maakte hij veel meer slachtoffers. Hij spiegelde de jongens een mooie toekomst als kunstenaar voor. Met die valse beloftes lokte hij zijn slachtoffers bij hem in bed, in bad of onder de douche. Laenen vergreep zich aan zijn slachtoffertjes die hij helemaal in zijn macht had. Hij liep in 1973 al drie jaar gevangenisstraf op nadat hij als leraar in het klein seminarie in Hoogstraten 13 kinderen misbruikte. Tijdens het gerechtelijk onderzoek zat Laenen verscheidene maanden in voorhechtenis. In die periode meldden zich verscheidene slachtoffers die eerder niet durfden klagen over wat Laenen hen had aangedaan.

FoJ
© 2005 De Vlijt NV

Algemeen

Pedofiele jeugdauteur krijgt zes jaar cel

Fons JACOBS

12-03-2005

Pag. 5

Jeugdauteur Gie Laenen (60) loopt zes jaar gevangenisstraf op. De rechter in Mechelen acht hem schuldig aan seksueel misbruik en verkrachting van minstens 25 jongetjes die toen 11 tot 13 jaar waren.

Rechter acht Gie Laenen schuldig aan seksueel misbruik

MECHELEN -

Naast jeugdauteur is Laenen ook regisseur en producer. Zijn prestige kwam hem tussen 1978 en 2002 goed van pas om in Mechelen en elders jongetjes te kunnen misbruiken. Hij beloofde hen een rolletje in een van zijn boeken, in een toneelstuk of in een van zijn radioprogramma's zoals 'Het Koekoeksnest'. Volgens openbaar aanklaagster Nancy Swerts heeft hij in die periode minstens 25 maar waarschijnlijk nog veel meer kinderen in bed, in bad en onder de douche gelokt. Hij deed hen seksuele handelingen stellen van masturbatie tot orale bevrediging. "Laenen misbruikte 24 jaar lang kinderen op geraffineerde en schandelijke wijze." Laenens echtgenote was goed op de hoogte van de pedofiele geaardheid van haar man. Volgens rechter Erwin Van Damme "zweeg de vrouw waar zij diende te spreken." Voor schuldig verzuim loopt zij 12 maanden met uitstel op.

De rechter ging niet in op het verzoek tot onmiddellijke aanhouding van Laenen. Het openbaar ministerie had daar op aangedrongen omdat de veroordeelde geen enkel besef van schuld heeft. Volgens de openbare aanklaagster biedt Laenen momenteel speelgoed aan op internet en poogt hij op die manier nieuwe slachtoffers te vinden. De veroordeelde zelf beloofde dat hij niet zal vluchten, ook al omdat hij ondertussen een antiekzaak opzette. Gie Laenen kan geen uitstel van straf meer krijgen omdat hij in 1973 al eens drie jaar cel kreeg voor vergelijkbare feiten. Hij vergreep zich toen aan minstens 14 jongens toen hij nog leraar was aan het Klein Seminarie in Hoogstraten.

Laenen en zijn echtgenote moeten de slachtoffers samen meer dan 20.000 euro vergoeden. Dat bedrag kan nog aanzienlijk oplopen nadat de deskundigenverslagen zijn opgesteld. Ook voor de proceskosten van 1.694 euro draaien ze op.

Slachtoffers

Laenens slachtoffers zijn inmiddels tot jonge mannen opgegroeid. Een aantal van hen reageerde gisteren - anoniem - op het vonnis. De slachtoffers zijn tevreden met de uitspraak. "Dankzij dit vonnis kunnen we eindelijk aan ons verwerkingsproces van zoveel tegenstrijdige emoties werken", verwoordt één van de slachtoffers zijn gevoelens. De man herinnert zich hoe Gie Laenen hem destijds een reisje naar Disneyland en een rol in 'Het Koekoeksnest' beloofde. De veroordeelde trakteerde hem in die tijd op dure etentjes maar van de overige beloftes kwam niets terecht. Volgens de slachtoffers is Gie Laenen destijds rijk geworden op kap van zijn slachtoffers.

Tot voor het proces wisten die slachtoffers meestal niet van mekaar dat zij door Laenen zijn misbruikt. "De meesten onder ons kwamen pas met elkaar in contact nadat de pers de feiten aan het licht bracht. Nu zoeken we mekaar op en kunnen we over onze trauma's praten."

Fons JACOBS
© 2005 Het Belang van Limburg

Antwerpen, Brabant-Hageland, Brugge-Oostkust, De Nieuwe Gazet, De Ring-Brussel, Denderstreek, Gent-Eeklo-Deinze, Gent-Wetteren-Lochristi, Kempen, Kortrijk-Waregem-Ieper, Leuven-Brabant, Limburg, Mechelen-Lier, Oostende-Westkust, Pajottenland, Roeselare-Tielt-Izegem, Vlaamse Ardennen, Waasland

Artikel zonder titel

JOSE MASSCHELIN/DERKINDEREN THEO

12-03-2005

Pag. 3

Laenen (60) moet

6 jaar naar gevangenis

MECHELEN Jeugdschrijver en radiomaker Gie Laenen (60) moet voor 6 jaar achter de tralies. Hij werd gisteren door de correctionele rechtbank van Mechelen over de hele lijn schuldig geacht aan «aanranding mét bedreiging» van minstens 25 minderjarigen. Hij misbruikte de jongens in zijn huis in Mechelen, tussen 1978 en 2002.

De schrijver paste altijd dezelfde truc toe: hij lokte de jongeren doorgaans tussen 10 en 13 jaar oud met de belofte dat ze een mooie rol zouden mogen spelen in zijn toneelstukken en radioprogramma's. Op het moment dat hij hun vertrouwen gewonnen had, dwong hij hen tot seksuele handelingen. Zijn vrouw, Mieke Maertens, was op de hoogte van het misbruik, maar liet haar man betijen. Ze kreeg gisteren 12 maanden cel met uitstel voor het niet verlenen van hulp aan kinderen in nood.

Recidivist

Laenen liep in 1973 al een jaar cel op voor seksueel misbruik van minderjarigen. Het openbaar ministerie was niet mals voor de recidivist: «Hij leerde de jongeren kennen in het kader van zijn boeken, musicals, toneelstukken en het radioprogramma Van kattekwaad tot erger op de toenmalige BRT-radio», zei procureur Nancy Swerts. «Hij schotelde de jongeren een mooie toekomst voor als acteur. Eénmaal er een vertrouwensband was, ging hij verder en verder, tot en met orale seks. Als de slachtoffertjes te gespannen waren tijdens de aanrandingen of als ze weigerden op zijn avances in te gaan, liet Laenen uitschijnen dat de rol niets voor hen zou zijn. Hij zette de jongeren dus onder druk.» Laenen wordt naast zijn celstraf ook vijf jaar uit zijn burgerrechten ontzet. Spijt betuigde hij niet. «Ik vind het jammer dat ik naar de cel moet, want ik was net een antiekhandel begonnen», beklaagde hij zichzelf. (JM/DTB)

«Hij zou me leren een goede minnaar te zijn»

José MASSCHELIN

12-03-2005

Pag. 3

Ik mocht het aan niemand vertellen omdat het wettelijk verboden was en de andere mensen het niet zouden begrijpen

MECHELEN «Ik was elf toen hij me 'ontdekte' in het Mechels Miniatuurtheater. Hij zag in mij een groot talent en nodigde me thuis uit voor privé-oefensessies. Ik moest halfnaakt poseren omdat ik het fotomodel zou zijn in een boek over bewegingsleer. Hij was zeer lichamelijk en heel langzaam ging hij steeds verder. Hij zei dat hij me zou leren een goede minnaar te zijn...» Dat getuigt slachtoffer Sven De Clerck (32) over de gisteren veroordeelde jeugdschrijver Gie Laenen (60). Deze kroongetuige is maar één van de (minstens) 25 slachtoffers van de auteur, die allemaal een gelijkaardig verhaal hebben. «Hij gebruikte geen fysiek geweld, maar manipuleerde ons wel. En we moesten zwijgen.» De slachtoffers zijn blij dat nu eindelijk «gerechtigheid is geschied».

José MASSCHELIN

ven De Clerck geloofde echt dat Laenen hem aan een mooie toekomst als acteur zou helpen. «Hij gaf ontspanningsoefeningen en masseerde mij. Ik voelde me daar niet goed bij, maar ik dacht dat het aan mij lag. Mijn ouders waren gescheiden en ik keek erg naar hem op. Hij was een tweede vader voor mij.»

Toen Laenen Sven zo'n jaar kende, begonnen de echte seksspelletjes, met masturbatie.

«Hij streelde me, leerde me tongzoenen en spiegelde me voor dat dit normaal gedrag was», zegt Sven.

Laenen legde zijn slachtoffers ook uit dat ze maar beter hun mond konden houden.

Sven: «Ik mocht het aan niemand vertellen omdat het wettelijk verboden was en de andere mensen het niet zouden begrijpen. Ik praatte er alleen met Michiel over, een jongetje van wie ik wist dat hij ook bij Laenen thuis kwam. Ook Michiel zei dat dit normaal was. Op de duur dacht je dat alle anderen gek waren en alleen hij normaal.»

Ouders belachelijk

Sven lag jarenlang mentaal overhoop, maar kan er nu eindelijk over praten en hoopt dat zijn getuigenis ogen zal openen: «Deze man mag nooit meer in de buurt van kinderen komen.»

Een ander slachtoffer, dat liever anoniem blijft, getuigt: «Hij maakte je ouders belachelijk: 'die begrijpen je niet, ik alleen weet hoe je met kinderen moet omgaan'. Toen ik de eerste keer bleef slapen, sprong ik

's morgens in mijn kleren. Hij kwam de kamer binnen en zei verbaasd: Hebben je ouders je nooit geleerd dat je je eerst moet wassen?' Ik moest al mijn kleren weer uitdoen en eerst douchen. Ik weet nu dat hij mij alleen maar naakt wilde zien, maar ik dacht wel: heb ik zo'n rare ouders dat deze mij dat niet verteld hebben?»

«Het interesseerde mij niet om in een film te spelen, om acteur en beroemd te worden. Ik was nogal nuchter op die leeftijd, en dat is uiteindelijk mijn geluk geworden. Maar hij zei dat ik zou moeten leren paardrijden en dat trok me wel aan. Hij nodigde me bij hem thuis uit voor een weekend. Hij zocht altijd gevoelige jongens uit. De haantjes-de-voorste van de klas interesseerden hem niet.»

Slachtoffer Sven De Clerck (32) getuigt over misbruik door jeugdschrijver Gie Laenen

Antwerpen Stad, Brugge-Oostkust, Brussel-Noordrand, De Kempen, Dender, Eeklo-Deinze, Gent en rand, Kortrijk-Waregem-Menen, Leuven-Hageland, Limburg, Mechelen-Lier, Oostende-Westhoek, Oudenaarde-Wetteren-Gent, Pajottenland, Roeselare-Tielt, Spanjekrant, Waasland

Zware straf voor Gie Laenen

12-03-2005

Pag. 1

De Mechelse rechtbank heeft jeugdschrijver en ex-VRT-radioproducer Gie Laenen tot zes jaar gevangenis veroordeeld voor jarenlang misbruik van jongens tussen 10 en 15 jaar. De rechter was niet mals voor Laenen en zijn echtgenote Mieke Martens, die een jaar voorwaardelijk kreeg omdat ze haar man liet begaan. De slachtoffers reageerden zeer emotioneel op de uitspraak. ,,Ik wist vooraf dat het een zwaar proces zou worden'', vertelt Sven, een van de vroegste slachtoffers. ,,Ik ben vooral opgelucht dat de rechtbank de verjaring categoriek van tafel heeft geveegd.'' Laenen gaat waarschijnlijk in beroep. ,,Wat ik gedaan heb, gebeurt ook elders. In het toneel, in jeugdbewegingen en op sportkampen.''

pbk
© 2005 Vlaamse Uitgeversmaatschappij NV

Laenen begrijpt er niets van

12-03-2005

Pag. 5

Gie Laenen gaat hoogstwaarschijnlijk in beroep tegen zijn zware straf. Hij en zijn echtgenote waren na de uitspraak kapot, maar ze beseften tegelijk dat ze niets meer te verliezen hebben. Volgens de auteur is in Mechelen het proces gemaakt van zijn geaardheid in plaats van zijn handelingen. ,,Was ik geen pedofiel geweest, dan zou niemand daar ooit zwaar aan getild hebben'', vermoedt Laenen. ,,Wat ik gedaan heb, gebeurt ook elders. In het toneel, in jeugdbewegingen, op sportkampen Niemand kan zich nog verdedigen als men van elke aanraking iets vies maakt.''

Laenen begrijpt vooral niet dat al die jongeren hem twintig jaar lang lieten begaan zonder ooit te klagen bij hun ouders of bij de politie. ,,Alles gebeurde in een open sfeer, nooit is er op iemand druk of dwang uitgeoefend. Dat was ook niet nodig, want er is niets verkeerds gebeurd. De jongens die beweren van wel, hebben zich laten meeslepen in een heksenjacht'', vindt Laenen. (WDB)

wdb
© 2005 Vlaamse Uitgeversmaatschappij NV

,,We zijn nu eindelijk erkend als slachtoffers van Laenen''

12-03-2005

Pag. 5

Slachtoffers van pedofiele jeugdauteur proberen na vonnis schuldgevoel van zich af te werpen

Jeugdschrijver en ex-VRT-radioproducer Gie Laenen is door de Mechelse rechtbank tot zes jaar gevangenis veroordeeld wegens jarenlang misbruik van jongens tussen 10 en 15 jaar. ,,Hij heeft de jongeren op een geraffineerde en schaamteloze manier misbruikt'', zei de rechter. Bij de slachtoffers welden tranen op van opluchting, maar ook van opgekropte haat voor de man die van een deel van hun jeugd een hel heeft gemaakt.

,,Laenen vliegt voor zes jaar achter de tralies, maar ik worstel hier al twintig jaar mee''

Slachtoffer Sven

,,Zij was het die de deur opendeed. Ze gaf me het gevoel dat mijn zoon in goede handen was''

Moeder van slachtoffer over vrouw van Laenen

Willy DE BUCK

De Mechelse rechtbank was genadeloos voor Laenen en zijn echtgenote Mieke Martens, die een jaar voorwaardelijk kreeg omdat ze haar man al die tijd had laten begaan. In het vonnis is geen zweem van verzachtende omstandigheden en geen woord van begrip terug te vinden voor de seksuele handelingen die minstens 25 jongeren jarenlang ondergingen. De tekst was van de eerste tot de laatste bladzijde doordrenkt van diep misprijzen voor de gevierde jeugdauteur.

Laenen is de man die duizenden kinderen verslingerd maakte aan zijn jeugdboeken, toneelworkshops en radioreportages op de VRT. Maar volgens de rechtbank is hij ook de man die dat talent heeft misbruikt om de kinderen tot handelingen te verleiden die ze niet wilden. Hij maakte naaktfoto's, streelde hen, gaf hen massages, stapte bij hen onder de douche, sliep bij hen en liet zich bevredigen.

Laenen was daar in 1973 al eens voor veroordeeld tot drie jaar cel. Toen kwam hij na enkele maanden al voorwaardelijk vrij. Hij herbegon - volgens de rechtbank nog listiger dan voorheen - waardoor hij zijn praktijken 24 jaar lang kon volhouden.

,,Gie Laenen heeft blijkbaar geen lessen getrokken uit zijn eerste veroordeling. Integendeel: na die veroordeling ging hij des te geraffineerder en schaamtelozer te werk'', zei de rechter. ,,Hij bouwde zijn misbruiken langzaam op. Hij gaf de jongens een goed en veilig gevoel, hij verwende ze en bond ze aan zich met beloftes over toneel- en tv-rollen. Intussen ging hij stap voor stap verder. Het gebeurde allemaal in een sfeer van vanzelfsprekendheid, met als uiteindelijk doel de bevrediging van zijn seksuele lusten.''

Zwart op wit

De slachtoffers reageerden zeer emotioneel op de veroordeling van Laenen. ,,Ik wist vooraf dat het een zwaar proces zou worden. Dan durf je wel eens betwijfelen of het allemaal de moeite loont'', zei Sven, een van de vroegste slachtoffers. ,,Nu weet ik dat we er goed aan gedaan hebben. Laenen wordt zwaar gestraft en het is weinig waarschijnlijk dat hij ooit nog slachtoffers kan maken.''

,,Ik ben vooral opgelucht dat de rechtbank de verjaring categoriek van tafel heeft geveegd. Had men die verjaring aanvaard, dan zou er op papier nooit iets gebeurd zijn met mij. Nu heeft de rechtbank erkend dat ik een slachtoffer ben. Mijn naam staat in dat vonnis. Zwart op wit. Nu kan ik eindelijk proberen daar een punt achter te zetten. Laenen vliegt voor zes jaar achter de tralies, maar ik worstel hier al twintig jaar mee.''

Andere slachtoffers hopen nu eindelijk van hun schuldgevoel verlost te geraken. ,,Ik zit er nog altijd zwaar mee dat ik na die eerste aanrakingen geen nee durfde zeggen. De rechtbank heeft nu duidelijk gesteld dat je dat niet kan verwachten van een kind van twaalf. Het ging ook allemaal zo subtiel, zo stapsgewijs. Hij wist goed dat ik nee zou zeggen als hij me meteen vroeg om zijn piemel vast te nemen. Maar na drie maanden deed ik het wel. Het doet goed om nu te horen dat ons niets te verwijten valt.''

Laenen en zijn echtgenote moeten in totaal ook meer dan 2.500 euro schadevergoeding betalen. Dat bedrag kan nog oplopen, want de rechtbank stelde een psychiater aan om bij vijf slachtoffers de definitieve schade te begroten'.

,,Duizend euro meer of minder, dat maakt niet uit. Het was ons niet om het geld te doen'', zei een slachtoffer. ,,Al ben ik wel blij dat hij ook financieel gestraft wordt. Want hij heeft zijn geld gebruikt om ons te verleiden. Hij verwende ons met cadeautjes, nam ons mee op uitstap, ging met ons op restaurant eten. Dat maakte allemaal deel uit van zijn strategie, want daardoor voelden we ons verplicht iets terug te doen.''

De jongeman is nu vooraan in de twintig en hij is vast van plan de schaduw van Laenen uit zijn verdere leven te bannen. ,,Ik heb het gevoel dat ik er stilaan uit geraak. Helemaal zal dat wellicht nooit lukken. Als ik me slecht voel, zal ik me door zijn schuld nog vijf procent slechter voelen. Als ik ongelukkig ben, zal ik nog vijf procent ongelukkiger zijn.''

,,Ik heb het gevoel dat ik die extra vijf procent wel aankan, maar sommige slachtoffers zijn er veel erger aan toe. Sinds ik mijn psychiatrisch rapport kon inkijken, besef ik wat er met mij aan de hand is en hoe ik daarmee kan omgaan. Ik ben nu bijvoorbeeld eindelijk in staat een normale seksuele relatie aan te gaan. Dat was drie jaar geleden nog ondenkbaar.''

Vrouw bood geen hulp

Dat de rechtbank ook Laenens vrouw hard aanpakt, vinden de slachtoffers alleen maar terecht. ,,Mieke Maertens wist dat haar man zich aangetrokken voelde tot tienerjongens en ze wist dat hij daar in 1973 al eens zwaar voor veroordeeld was'', zei de rechter. ,,Toch liet ze doorlopend toe dat hij zich met die jongens terugtrok in de slaapkamer, de logeerkamer en de badkamer. Hij heeft haar niet eens misleid, ze heeft het gewoon geduld.''

,,Ze wist hoe gevaarlijk dat was voor die jongens, maar ze heeft geen hulp geboden. Toen ze moest spreken, heeft ze gezwegen. Ze had die jongens veel leed kunnen besparen, maar het is nooit bij haar opgekomen de politie te verwittigen'', zei de rechter. Dat Mieke Maertens desondanks toch nog met een voorwaardelijke straf wegkomt, dankt ze enkel aan haar blanco strafblad.

,,Voor mijn part mocht die straf gewoon effectief zijn'', zegt Gerda, de moeder van een van de slachtoffers. ,,Zij was het die de deur opendeed voor mijn zoon. Ik had alle vertrouwen in die vrouw, ze gaf me het gevoel dat hij in goede handen was. Had Gie Laenen daar alleen in dat deurgat gestaan, dan zou ik me nog voor het hoofd kunnen slaan omdat ik mijn kind bij hem heb achtergelaten. Maar zij stond naast hem. Ze is zelf een moeder en heeft zelf een kind. Dan verwacht je toch niet dat ze zoiets laat gebeuren?''

De vrouw maakt zich geen illusies dat Laenen in de gevangenis tot bezinning komt. ,,Als men geen maatregelen neemt, zal hij herbeginnen. Hij wil gewoon niet begrijpen wat hij die jongens aangedaan heeft. Als je nog niet eens beseft dat je verkeerd bezig bent, hoe kan je dan ooit veranderen?''

wdb
© 2005 Vlaamse Uitgeversmaatschappij NV

Antwerpen, Limburg, Nationaal, Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant/Brussel, West-Vlaanderen

Laenens gevaarlijkste wapen is zijn neus

11-03-2005

Pag. 9

Dat zijn echtgenote altijd thuis was, stelde ouders gerust

MECHELEN - Jeugdschrijver Guy Laenen (60) staat terecht voor seksueel misbruik van jonge jongens. Twee slachtoffers getuigen: ,,Zijn gevaarlijkste wapen is zijn neus. Zijn grootste aantrekkingskracht voor kinderen is dat hij ze als dwergen beschouwt.'

Op de duur dacht je dat alle anderen gek waren en alleen hij normaal

Hij gaf dure cadeaus waardoor je je schuldig voelde als je niets terug deed

Van onze redactrice

Inge Ghijs

IK was tien jaar en speelde toneel voor de jeugdafdeling van het Mechels Miniatuurtheater. Hij was daar toneelmeester. Hij zag in mij een groot talent en nodigde mij thuis uit voor privé-oefensessies. Ik moest half naakt poseren omdat, zo beweerde hij, ik het fotomodel zou zijn in een boek over bewegingsleer. Hij gaf ontspanningsoefeningen en masseerde mij. Hij was zeer lichamelijk en heel langzaam ging hij steeds verder. Hij zei dat hij me zou leren een goede minnaar te zijn. Ik voelde me daar niet goed bij, maar ik dacht dat dit aan mij lag. Mijn ouders waren gescheiden en ik keek erg naar hem op. Hij was een tweede vader voor mij.''

Sven (32) is een van de slachtoffers van Gie Laenen. Laenen wordt beschuldigd van seksueel ontoelaatbaar gedrag met jongens tussen elf en veertien in de periode 1978 tot 2002. Ze werden door hun ouders bij Laenen afgezet voor literaire sessies en theaterrepetities. Hij spiegelde hen voor dat ze talent hadden voor schrijven, of in een van zijn films of theaterstukken konden meespelen.

Ze moesten naakt rondlopen in huis, met hem onder de douche gaan en seksuele spelletjes spelen. Enkele slachtoffers getuigden hoe ze seksuele betrekkingen met hem hadden

,,Hij streelde me, leerde me tongzoenen en spiegelde me voor dat dit normaal gedrag was'', zegt Sven. ,,Ik mocht het aan niemand vertellen omdat de wet dit niet aanvaardde en de andere mensen het niet zouden begrijpen. Ik praatte er alleen met Michiel over, een jongetje van wie ik wist dat hij ook bij Laenen thuis kwam. Ook Michiel zei dat dit normaal was. Op de duur dacht je dat alle anderen gek waren en alleen hij normaal.''

Die sfeer van wij tegen de rest' ervoer ook Joeri (wiens naam om privacyredenen is veranderd). ,,Hij ridiculiseerde je ouders: die begrijpen je niet, ik alleen weet hoe je met kinderen moet omgaan. Toen ik de eerste keer bleef slapen, sprong ik 's morgens in mijn kleren. Hij kwam de kamer binnen en zei verbaasd: ,Hebben je ouders je nooit geleerd dat je je eerst moet wassen?' Ik moest al mijn kleren weer uitdoen en eerst douchen. Ik weet nu dat hij mij alleen maar naakt wilde zien, maar ik dacht wel: heb ik zo'n rare ouders dat deze mij dat niet verteld hebben?''

Joeri zat in het eerste middelbaar toen hij kennis maakte met Laenen. ,,Hij kwam op school vertellen over zijn boeken. Hij zei tegen mijn leraar dat hij met de verfilming van zijn boek Twee en twee is vier bezig was, een boek over een homofiel jongetje dat gepest werd. Laenen zei tegen de leraar dat hij iemand had gezien die in het profiel paste en of hij mij in een kamertje apart kon spreken.''

,,Laenen zei me dat hij bij het schrijven van het boek een beeld van een jongetje in zijn hoofd had gehad en dat ik ongelofelijk goed op dat jongetje leek. Hij had alle acteurs al, zei hij, ik was de ontbrekende schakel. Hij deed zo verbaasd, alsof hij zijn hele leven op zoek was naar een zeldzame plant die hij eindelijk gevonden had.

Het interesseerde mij niet om in een film te spelen, om acteur en beroemd te worden. Ik was nogal nuchter op die leeftijd, en dat is uiteindelijk mijn geluk geworden. Maar hij zei dat ik zou moeten leren paardrijden en dat trok me wel aan. Hij nodigde me bij hem thuis uit voor een weekend.''

In tegenstelling tot Sven kwam Joeri altijd in het huis terwijl er nog veel andere jongens van zijn leeftijd waren. ,,Ik vond die ambiance leuk. Hij woonde in een groot huis met veel kamers. Hij had ook een grote verzameling strips en daar heb ik er veel van gelezen.''

,,Zijn belangrijkste aantrekkingskracht is dat kinderen voor hem dwergen zijn. Hij maakt zichzelf wijs dat kinderen volwassenen zijn, alleen iets kleiner, en hij behandelt ze ook zo. Ik mocht naast hem vooraan in de auto zitten. Hij vertelde over literatuur. Ik ging met hem naar een chique restaurant waar ik van de kaart mocht kiezen wat ik wilde eten.''

,,Hij vertelde me over zijn problemen en hij vroeg mij raad. Zo'n houding vinden kinderen echt leuk.'' ,,En zijn gevaarlijkste wapen is zijn neus. Hij ruikt wie gevoelig is voor literatuur, wie hij kan imponeren. Alle slachtoffers zijn jongens die veel boeken lezen. Ik mocht in de bibliotheek boeken uitlenen die voor volwassenen waren omdat ik alle jeugdboeken al uit had. Het zijn ook altijd jongens met veel fantasie, die erg gevoelig zijn. De haantjes-de-voorste, de voetballertjes van de klas interesseerden hem niet.''

,,Laenen liep altijd naakt rond, ik stelde me daar geen vragen bij. Ook niet bij het feit dat er altijd andere jongetjes waren en we nooit repeteerden, we hebben ooit maar één scène geoefend. We moesten wel gevoelens spelen en veel fotoshoots doen, vaak naakt, maar ik hield mijn kleren aan.''

Tijdens het proces gaf Laenen toe dat hij pedofiele gevoelens heeft, maar dat hij ze altijd in de hand heeft gehouden en dat hij nooit iemand gedwongen heeft om iets te doen.

,,Hij gebruikte geen fysiek geweld, maar hij manipuleerde ons'', zegt Joeri. ,,Hij gaf dure cadeaus waardoor je je schuldig voelde als je niets terug deed.''

,,Als ik naar hem ging, was dat altijd voor een heel weekend en dan vroeg hij om bij hem in bed te slapen. Ik weigerde telkens, maar ik besefte dat ik dat niet kon blijven afwimpelen. Ik vond ook dat hij een vieze snor had en ik was vies van zijn lippen die altijd vochtig waren. Ik heb hem ook niet willen kussen.''

Ook zijn vrouw, Mieke, bleef tijdens het proces ontkennen dat er seksueel misbruik was geweest. ,,Ik ben al dertig jaar getrouwd en Guy is geen vies mannetje'', zei ze. ,,Mieke is de droomvrouw voor elke pedofiel'', legt Joeri uit. ,,Ze was een schat, maar ze had het nooit zo ver mogen laten komen.''

,,Mieke kwam nooit bij ons binnen, wij niet bij haar. Tenzij je veertien was. Dan mocht je overstappen en bij haar slapen.''

Heel wat moeders lieten zich door Laenen imponeren. Maar bij de moeder van Joeri lukte dat niet. ,,Zij is erg nuchter en ze zag het niet zo zitten dat ik naar Laenen ging. Achteraf zei ze: hij keek mij nooit in de ogen en dat vertrouwde ik niet. ''

Op een dag vroeg hij aan Joeri om te tongzoenen met een andere jongen. ,,Dat weigerde ik en Laenen werd erg boos. Ik ben weggegaan en heb thuis gezegd dat ik er genoeg van had. Ik heb Laenen een brief geschreven dat hij de fiets die hij me wilde kopen mocht houden.''

,,Mijn moeders nuchterheid, het feit dat het me niet interesseerde om acteur en beroemd te worden en dat ik sterk genoeg was om neen te zeggen, waren mijn redding. Ik ben er zeker van dat wat in het dossier staat maar het topje van de ijsberg is.''

Veel betrokkenen lopen rond met grote schuldgevoelens. Ook Joeri. ,,Hoewel ik geestelijk erg voor was op mijn leeftijdsgenootjes, was ik lichamelijk achter. Seks interesseerde me niet. Daardoor had ik ook niet door wat er met de andere jongens gebeurde. Toch ben ik beschaamd en voel ik me schuldig dat ik toen niet naar de politie ben gestapt. Zoveel levens die kapot zijn.''

ig
© 2005 Vlaamse Uitgeversmaatschappij NV

algemeen

'Humo'-journalist getuigt over jeugdschrijver Gie Laenen aan vooravond van vonnis in pedofilieproces

peter-jan bogaert

23-02-2005

Pag. 5

'Bijna alle slachtoffers waren voor Radio 1 geïnterviewd en er was ze nog wel meer voorgeschoteld: een boek, een film'

'Al die jaren heb ik mijn mond gehouden'

Sander Van den Broecke, journalist bij Humo, getuigt in het weekblad dat hij een van de jongetjes was die door Gie Laenen begin jaren tachtig zijn betast. Tot seksueel misbruik kwam het niet, omdat de jonge Van den Broecke de jeugdauteur resoluut afwees. Van den Broecke zweeg tot hij in De Morgen getuigenissen las van slachtoffers die het veel slechter hadden getroffen.

Brussel

Van onze medewerker

Peter-Jan Bogaert

Morgen spreekt de rechtbank van Mechelen zich uit in de pedofiliezaak tegen jeugdauteur en gewezen VRT-medewerker Gie Laenen. Jarenlang zou hij jongens hebben misbruikt. Onder het mom van een film- of theaterauditie vroeg hij de jongens zich uit te kleden tijdens fotosessies. Laenen raakte de kinderen ook aan en ging, nadat er een persoonlijke band was gegroeid, veel verder. De orale seks en wederzijdse masturbatiesessies waren lessen voor het latere volwassen leven, gaf hij de onwetende jongeren mee.

De veertienjarige Sander Van den Broecke keek in 1980 enorm op naar jeugdauteur Gie Laenen. Na een interview voor de school werd Van den Broecke uitgenodigd voor een filmauditie. Een boek van Laenen zou verfilmd worden en de regisseur had foto's nodig van mogelijke acteurs. Naaktfoto's, omdat er ook naakt geacteerd zou worden. Tijdens de fotosessie gebeurde er niets, maar nadien werd Sander gevraagd of hij op een matras wou liggen. "Hij wilde zien of ik gevoelens kon tonen: niet onbelangrijk voor een acteur", schrijft Van den Broecke in Humo.

"Hij wilde weten of ik schrik had van fysieke aanraking. Neen, hij mocht me strelen. Ik was nog steeds naakt. Zijn hand gleed over mijn buik naar mijn penis. Die streelde hij ook: mijn lid bleef levenloos liggen. Ik vond het gênant. 'Je moet je niet geremd voelen', zei Laenen. 'Een stijve piemel is niks om je over te schamen, laat je maar gaan.' 'Ik ben helemaal niet geremd', heb ik hem geantwoord, 'ik vind het niet fijn, ik wil je dat je ermee ophoudt.'" Laenen probeerde nog een paar keer, maar Van den Broecke hield de boot af. Van den Broecke: "Thuis heb ik van het voorval niks verteld: niet uit schaamte, maar om Laenen te beschermen. Niemand hoefde zijn probleempje te kennen en er was per slot van rekening niks gebeurd. Ik vond Laenen nog altijd een grote mijnheer."

Jaren heeft Van den Broecke gezwegen. Ook toen in 2003 de eerste berichten kwamen dat Laenen in voorarrest was geplaatst. Van den Broecke stelde Laenen wel een interview voor maar Laenen weigerde en verwees in een brief naar zijn laatste boek, waaruit moest blijken dat hij onschuldig was. Van den Broecke werd boos. "Ik moest nadenken over zijn onschuld, hij was allang klaar met wat anderen zijn schuld zouden noemen."

"Kwaad op mezelf werd ik pas toen ik de feiten voor het eerst onder ogen kreeg: een relaas in De Morgen van 30 januari, waarin journaliste Anne de Graaf het verhaal van een handvol van Laenens slachtoffers had samengevat. Ik herkende veel. De lokmethode was jarenlang dezelfde: bijna alle slachtoffers waren voor Radio 1 geïnterviewd en er was ze telkens nog wel meer voorgeschoteld: een boek, een film."

"En ik heb al die jaren mijn mond gehouden. Ik had de politie kunnen inlichten, de VRT: ik heb het zelfs nooit overwogen. Ook al vond ik Laenen onderhand een klef halftalent met veel te veel praatjes, ik bleef geloven in de goede inborst van die minzame man die me destijds zo gewaardeerd had. 't Is een mooi bewijs van zijn perfide macht over kinderen. Zoals ze in Amerika zeggen: 'He fucked with my mind.'"

Sander Van den Broecke wil geen verdere toelichting geven bij zijn getuigenis. "Alles wat ik kwijt wilde staat in het stuk."

Gie Laenen wilde eerst niet reageren, maar gaf dan toch een korte toelichting. Nog altijd speelt hij de vermoorde onschuld die het slachtoffer is van de gruwelijkste roddels. De getuigen zijn volgens hem labiele persoonlijkheden die hun eigen problemen op hem afreageren. "Ik kan dan toch de vuilnisbak zijn van alle psychologische gevallen."

Wel geeft hij toe dat hij pedofiele gevoelens koestert voor jongens tussen dertien en zestien jaar. "Maar dat is maar een aspect van mijn persoonlijkheid." Laenen stelt dat hij het door de tijdgeest niet meer kan maken om jongens aan te raken en dat hij dat ook al jaren niet meer doet. Ja, hij heeft fouten gemaakt. "Maar wie maakt er geen fouten?"

Dat Van den Broecke nu met zijn verhaal naar buiten komt, vindt Laenen "een beetje flauw". "Hij gebruikt zijn macht om mij te kraken. Hij geeft zelf toe dat er niets gebeurd is. En wat later in zijn verhaal betreurt hij dat ik een paar jaar later niet meer naar hem omkijk. Je kunt toch nooit goed doen, hé."

Laenen betreurt dat het tot een rechtszaak is gekomen. "Dit soort zaken zou je het best buiten het gerecht regelen. Hadden ze me tien jaar geleden bij een vertrouwenscentrum gezegd dat mijn gedrag niet te tolereren viel, dan had ik dat zeker als een serieuze waarschuwing beschouwd." De veroordeling in de jaren zeventig voor dezelfde feiten was voor Laenen blijkbaar niet voldoende als waarschuwing. "Maar dat is al dertig jaar geleden."

Humo-journalist getuigt in pedozaak tegen jeugdauteur

SABBE HILDE

23-02-2005

Pag. 4

BRUSSEL In de pedofiliezaak tegen Gie Laenen, jeugdauteur en voormalig radioproducer, is een onverwachte getuige opgedoken. In een opmerkelijk artikel in het tijdschrift Humo onthult redacteur Sander Van den Broecke hoe hij als veertienjarige jongen in 1980 door Laenen werd benaderd. Laenen wordt ervan verdacht 24 jaar lang jongens te hebben misbruikt. Vrijdag spreekt de rechtbank van Mechelen zich over de zaak uit.

Sander Van den Broecke (38), sedert 2000 journalist bij Humo, is veertien als hij voor school jeugdschrijver Laenen interviewt. Die ziet in hem een mogelijke hoofdrolspeler voor de verfilming van zijn boek «Paultje, ze gaan weer vechten». Er volgt een fotosessie met naaktopnames. «Na de fotosessie vroeg Laenen of ik op een matras kon gaan liggen: hij wou zien of ik gevoelens kon tonen», schrijft Van den Broecke . «Hij wilde weten of ik schrik had van fysieke aanraking... Zijn hand gleed over mijn buik naar mijn penis. Die streelde hij ook». «Ik vind het niet fijn, ik wil dat je ermee ophoudt», zegt Van den Broecke tegen Laenen, wat ook gebeurt.

Het blijft bij die ene keer, en pas als Van den Broecke 24 jaar later in de krant het verhaal van Laenens andere slachtoffers leest, wordt hij boos. Sommige jongens hebben er seksuele, emotionele en psychologische trauma's aan overgehouden. «En ik heb al die jaren mijn mond gehouden», verwijt Van den Broecke zichzelf. «Ik bleef geloven in de goede inborst van die minzame man die me destijds zo gewaardeerd had. Een mooi bewijs van zijn perfide macht over kinderen.»

'Niemand gedwongen'

Wanneer Van den Broecke Laenen zijn voornemen om een stuk over hem te schrijven telefonisch meedeelt, repliceert de jeugdauteur: «Dat zou ik niet doen.» En op de vraag of Laenen erbij blijft dat hij niks fout heeft gedaan, luidt het antwoordt: «Absoluut. Maar na Dutroux zijn de tijden veranderd. Toen is de hel losgebroken. Weet je wat het is? Mensen wier leven een vuilnisbak is geworden -en dat zou ook zonder mij gebeurd zijn-, schudden die nu over mijn hoofd leeg».

Als Van den Broecke hem zijn eigen verhaal in de herinnering brengt, zegt Laenen: «Ik heb fouten gemaakt, maar ik heb nooit iemand gedwongen. Jij bent toch ook weggebleven? Die anderen, die zogezegd zoveel ergere dingen hebben meegemaakt dan jij, zijn wél teruggekomen. Vrijwillig. Dat is toch het bewijs dat er niks aan de hand was?» «Ik was goed beschermd: seksuele opvoeding gekregen, affectie gewend en ik was mondig», weerlegt Van den Broecke .

De Humo-journalist wil geen verdere commentaar geven. (HSa)

algemeen

Kom eens naar mijn studio

Anne de Graaf

29-01-2005

Pag. 19

In Mechelen loopt het pedofilieproces tegen jeugdauteur Gie Laenen. Slachtoffers van lang geleden, begin jaren zeventig, zien er hoe de geschiedenis zich gewoon herhaalde. 'Hij gebruikte zijn contacten bij de BRT, zijn status van kinderboekenschrijver. Hij waande zich onaantastbaar. Iedere keer als hij me verkrachtte, zei hij dat hij me voorbereidde op het huwelijksleven'

De eroticalessen die kinderboekenschrijver Gie Laenen 's woensdags aan adolescenten verstrekte, waren overal goed voor, bleek gisteren op de Mechelse correctionele rechtbank. 'Hij trachtte hen naakt dansend te kalmeren, in het vooruitzicht van een carrière als steracteur. Zo niet was het een vorming voor het huwelijkse leven.' Anne de Graaf bericht.

Op de redactie van Lannoo wordt het medewerkster Sofie Van Sande eind 2000 echt te gortig. De Mechelse kinderboekenschrijver Gie Laenen (60) laat zich bij zijn bezoeken stroperig uit over jongens. Hij is tactiel, zijig met pubers, in die mate dat de omgeving er ongemakkelijk van wordt. Ook op de Boekenbeurs hebben collega's in de gaten dat er met de auteur van Verboden tuin en Tot het donker wordt iets niet pluis is. Van Sande: "Ik zag dat hij ongezond met kinderen omging. Lannoo heeft de contacten verbroken en is naar een vertrouwenscentrum gestapt."

Een pedofiel theater

Eind 2002 gaat de bal aan het rollen. Na een observatieperiode heeft de politie genoeg aanwijzingen om Laenen en ook zijn vrouw Maria Martens (55) op te pakken. De speurders vallen binnen op zijn woon- en werkadres, een rood bakstenen herenhuis in de Leopoldstraat 60, vierhonderd meter achter het Mechelse station. Achter het plakkaatje met 'Kleine Studio' vinden ze een bedompte ruimte met stapels matrassen en stoffige overgordijnen. De kinderauteur noemt het zijn screentestzaal voor jonge acteurtjes. De politie denkt meer aan een pedofiele theaterzaal. Er liggen bergen pornografisch beeldmateriaal. Laenens computer bulkt van de kinderporno. Het gerecht betrapt de schrijver niet op heterdaad, maar er is weinig nodig om in deze setting overtuigd te raken dat talloze kinderen door een hel gingen.

Vijfentwintig slachtoffers zijn hun beklag komen doen over hem bij de federale recherche in Mechelen. De meesten zijn meerderjarig maar allemaal komen ze met eenzelfde relaas. Ze zeggen, alleen of in het bijzijn van anderen, als pubers door Laenen te zijn misbruikt. Niemand zegt te zijn gepenetreerd, maar het aantal technische verkrachtingen is legio. Laenen voerde fellatio's uit bij zijn pupillen, en vice versa. "Hij liet zich masseren, ging met hen in bad en in de douche", zegt een onderzoeker.

De eerste feiten dateren van juni 1978, maar Laenen doet voort tot in 2002. Volgens Dirk De Maeseneer, advocaat van slachtoffer S., vormen de 25 slachtoffers slechts het topje van de ijsberg. "Ik denk dat je het aantal gedupeerden probleemloos mag verdubbelen. Sommigen zijn inderdaad acteur, zoals Laenen hen met veel poeha had beloofd. Maar zij zullen niet spreken."

Laenen, van geboorte Turnhoutenaar, werd in 1973 al eens veroordeeld tot drie jaar cel, wegens dezelfde feiten, die hij tegenover de rechter vrij openlijk toegaf. Als leraar Nederlands op het Klein Seminarie van Hoogstraten misbruikte hij veertien jongens, volgens een identieke modus operandi. Hij troonde de pupillen mee naar zijn kamer, waar streel- en masturbatiesessies plaatsgrepen. Alle jongens hielden zwaar psychologisch letsel over aan het misbruik, maar blijkbaar wogen die feiten destijds niet zwaar genoeg om Laenen lang vast te houden. Van de opgelopen drie jaar celstraf zat hij drie maanden uit, waarna hij zijn actieterrein naar de Leopoldstraat in Mechelen verlegde.

"Zelfde feiten, andere plaats", verzucht R. (44), slachtoffer in het Klein Seminarie, en nog altijd in psychotherapie voor de trauma's die uit de 'bijlessen erotica' van zijn leraar voortvloeiden. "Laenen is een ziekelijke vleier. Hij heeft zich destijds de cel uitgeluld. Toen al gebruikte hij zijn contacten bij de BRT, zijn status van kinderboekenschrijver. Hij waande zich onaantastbaar. Iedere keer als hij me verkrachtte, zei hij dat hij me op het huwelijksleven voorbereidde. Hij bedoelde het goed."

Op 5 juni 1979 is het weer raak in Mechelen. De federale recherche hoort het 26 jaar later, maar kan haar oren amper geloven: in de Leopoldstraat kwam een slachtoffer elke woensdag de auteur bevredigen terwijl die Tot het donker wordt, zijn zoveelste kinderboek, schreef. Gie Laenen lijkt inderdaad onaantastbaar. Ondanks zijn veroordeling heeft hij in die dagen nog meer populariteit in het jeugdauteurscircuit, en ook nog meer overtuigingskracht. "Niemand had iets in de gaten", zegt de moeder van K. "Hij was een ster, een vaste waarde in de bibliotheek van elke school. Hij is een innemende persoonlijkheid. Laenen gaf een voordracht op school en prees publiekelijk mijn zoon aan aan als 'literair talent'. Hij mocht op het podium komen in de aula. Hij was apetrots, wij ook; wij wisten niks van Laenens verleden. We hebben onze zoon twee jaar lang op woensdagnamiddag tot bij hem gebracht voor bijscholing. Elke keer weer werd hij misbruikt."

"Laenens vrouw opende dan de deur, zij was eigenlijk onze garantie. Zij overtuigde ons dat onze zoon mocht blijven slapen. Zo kon hij de volgende dag naar de BRT meerijden, voor 'audities'. Wie kon vermoeden dat zo'n vrouw gedoogde wat daar achter de schermen gebeurde? Stel je voor: we waren zo in onze nopjes dat we bloemen brachten. En Laenen te eten uitnodigden. Een keer was het coq au vin. Hij heeft zitten smullen."

"Enkele maanden later, toen het op school mis begon te lopen, en onze zoon met een brooddoos naar een vriendje had gesmeten, ontdekten we wat er achter die mooie gevel in de Leopoldstraat echt gebeurde. Laenen liet onze zoon zichzelf bevredigen en had daarvoor alweer een prachtige uitleg. Hij vertelde hem dat hij zo zou genezen van zijn bedplassen, iets waarvoor we hem hadden verwittigd de eerste keer dat hij bleef slapen. Op een dag had hij andere jongens naar zijn kamer gebracht. Hij wilde - alweer - dat ze elkaar streelden, maar dat is hem niet gelukt. De jongens zijn met zijn tweeën op de kast gekropen."

"K. was altijd een opgewekte jongen, maar op den duur durfde hij nergens nog binnen te gaan. Nu, bijna vijftien jaar later, heeft hij last van drempelvrees door al wat hem is overkomen. Hij durft soms niet eens de bank binnen te gaan. Dan belt hij: 'Mama, ik durf niet.' Hij is 33."

Gezocht: 'acteurtjes'

De jeugdboekenschrijver is begin jaren tachtig even actief bij het Mechels Miniatuur Theater (MMT), maar wordt daar vrij snel aan de deur gezet omdat hij aan de pleegzoontjes van de toenmalige eigenaars prutst.

Laenen laat zich niet intimideren. Zijn volgende station is de toenmalige BRT, waar hij in 1982 aan het radioprogramma Van kattekwaad tot erger van Kathy Lindekens meewerkt. Laenen werkt er als reporter en zoekt 'de figuren van de maand'. Hij vindt de jongens op de scholen waar hij lezingen geeft en neemt ze mee naar huis voor 'het interview'. "Lindekens en ook het publiek merkten niks, maar mijn cliënt, zelf ooit figuur van de maand, werd voor en na die sessies misbruikt", zegt advocaat Dirk De Maeseneer. "Hij moest Laenen masseren, zichzelf strelen, hem bevredigen, met zijn interviewer in bad gaan. Zijn vrouw accepteerde alles en leidde een heel apart bestaan. Ze had relaties met andere mannen."

Laenen opereert ook op verplaatsing. Voor het Circus van glitter en ellende, een jeugdtoneelproductie uit 1992, gaat hij op pad als regisseur. De repetities vinden plaats in een vakantiecentrum, waar de jongeren en ook Laenen blijven overnachten. De jonge acteurs slapen op zaal. Laenen laat zijn steracteurtjes naar zijn kamer komen en ligt soms met drie jongens tegelijk in zijn bed.

Joerie, inmiddels 25, werd via een ander kanaal door Laenen benaderd, begin jaren negentig. Hij was net twaalf en gefascineerd door de jeugdauteur. Tijdens een van Laenens lezingen zat de puber op de voorste rij en had hij het ongeluk zijn vingertje op te steken en het juiste antwoord te geven op een quizvraag van Laenen. "Ik won een reis naar Eurodisney en zo spraken we voor het eerst af. In het begin was het echt tof en mijn ouders hadden er alle vertrouwen in, ook omdat zijn vrouw altijd de deur opendeed. Laenen zei 'hoe speciaal' hij me wel vond. Mijn vader werkte heel hard en kon niet zoveel tijd aan me kon besteden, dus vond ik het super. Er was ook geen reden om hem te wantrouwen. Hij nam me mee naar de VRT-studio's. We gingen tête-â-tête eten in peperdure restaurants. Ik mocht altijd het lekkerste van de kaart kiezen. Het was allemaal nieuw, want thuis gingen we eigenlijk nooit uit eten. Hij overlaadde me met geschenken: de ene keer een trainingspak van Nike, dan een T-shirt of speelgoed."

Joeries inwijding in het geheime kamertje van de Kleine Studio gebeurt net als bij alle andere jongens subtiel maar wel progressief. "Het duurde zeven maanden vooraleer je echt van misbruik kunt spreken. In het begin waren het vooral ontspanningsoefeningen. "Onontbeerlijk om een goed acteur te worden", zei hij. Ik moest me uitkleden en lag uren in mijn onderbroek op het bed en had het koud. Laenen masseerde mijn rug, mijn borst en dwaalde dan geleidelijk af naar mijn onderbuik."

"Op een dag kreeg ik mijn eerste erectie, en wat later, toen ik mezelf moest masseren, kwam de eerste ejaculatie. Voor mij was het nieuw, maar Laenen prees me. Hij zei dat hij me voorbereidde op mijn latere erotische leven met een vrouw. Het gebeurde allemaal zo geleidelijk dat ik me geen vragen stelde en ervan overtuigd raakte dat dat de normale gang van zaken was. Ik zat diep: ik dacht op een dag zelfs dat Laenen mijn echte vader was en dat mijn natuurlijke vader in gebreke bleef. Want thuis werd er niet gestreeld."

Net als de 25 andere slachtoffers hield ook Joerie aan het misbruik een trauma over. "Ik, niet hij, kreeg levenslang. Ik ben een psychologisch wrak. Ik ben nog altijd seksueel geremd. Vriendinnetjes haken af omdat ik 'penetratie' vermijd, het enige waartoe Gie Laenen me nooit dwong, ook al dwong hij me vaak naakt op zijn rug paardje te rijden. (stil) Is dat dan uitlokking? Sinds kort heb ik wel betrekkingen met mijn vriendin, maar de herinneringen laten me niet los."

De vraag rijst waarom een recidivist als Laenen vrij rondloopt maar vooral hoe die zolang ongestraft voor de openbare omroep kon werken en 'figuren van de week' mocht zoeken. VRT-woordvoerster Hilde Debackere wenst niet te reageren, ook al dook de naam van de ex-medewerker meer dan tien jaar geleden al op in de beruchte Spartacuslijst, een postorderbedrijf gespecialiseerd in pedofiele adressen. De baas van Spartacus, John Stamford, overleed aan een hartstilstand nog voor hij kon worden veroordeeld. Laenens gegevens kwamen door aangifte van ene Jonathan C. op 15 oktober 1999 zelfs in het dossier-Dutroux terecht.

Laenen zelf leek gisteren, net als bij zijn eerdere veroordeling in 1973, nauwelijks onder de indruk. Hij schreef de hele zaak toe aan een misverstand. Zijn advocaat Luco Cools probeerde voor 14 van de 25 feiten de verjaring te bekomen. Laenen riskeert zeven jaar cel, zijn vrouw een jaar wegens schuldig verzuim. De rechtbank doet uitspraak op 25 februari.

"Jullie weten niet wat verbondenheid met kinderen is, jullie kennen deze affectie niet", bepleitte de schrijver gisteren ter zitting lichtjes theatraal zijn eigen zaak. Toen hij als een vrij man naar huis liep, zaten twee dertigers achteraan in de zaal te wenen. Een van de mannen, inmiddels zelf vader, zag vorige zomer een affiche aan Laenens venster hangen waarmee die 'acteurtjes' wou werven. De andere kwam Laenen vorig jaar toevallig tegen op het internet. "Ik zocht spulletjes voor de kinderen op e-Bay en raakte met een verkoper aan de praat die zevenhonderd stukken speelgoed aanbood. Toen ik het adres vroeg, schrok ik me een ongeluk: ik kwam uit in de Leopoldstraat 60, daar waar men mijn leven naar de knoppen hielp."

Kempen, Mechelen, Metropool Noord, Metropool Zuid, Waasland

Jeugdschrijver erkent "pedofiele neigingen"

Fons JACOBS

29-01-2005

Pag. 13

MECHELEN - Jeugdschrijver Gie Laenen (60) bevestigde vrijdag op de correctionele rechtbank dat hij pedofiele neigingen heeft. Hij benadrukte dat hij tracht die eigenheid niet te misbruiken. Laenen sluit echter niet uit dat hij fouten heeft gemaakt. De auteur staat terecht op beschuldiging van seksueel misbruik van 25 jongens. Hij riskeert zeven jaar cel.

Gie Laenen riskeert zeven jaar cel

Het proces tegen Gie Laenen en zijn echtgenote Maria (Mieke) Martens werd veertien dagen geleden ingeleid.

Openbaar aanklaagster Nancy Swerts beschuldigt de hoofdverdachte ervan dat hij tussen 1978 en 2002 minstens 25 jongens van 12 à 13 jaar seksueel heeft misbruikt. "Hij zou ons leren goede minnaars te worden", getuigde een van die slachtoffers. Vrijdag kwam de verdediging aan het woord. Stafhouder Ludo Kools van de Mechelse balie beweerde dat zijn cliënt inderdaad liefde en affectie voor jonge jongens koestert zonder dat hij die gevoelens essentieel richt op zijn persoonlijke seksleven. Gie Laenen stapte jarenlang met de kinderen die hij artistieke vorming bij bracht onder de douche en kroop met hen in bed. De bedoeling daarvan was "pedagogisch creatief te zijn met jongeren die bij hem aan hun menselijke ontplooiing werkten". De verdediging zei ook nog dat dergelijke zaken deel uitmaken van het theaterwereldje.

"Verjaard"

Als tegenwicht voor de klacht van 25 burgerlijke partijen gaf de verdediging een bloemlezing van 14 andere getuigen in het dossier, van wie er enkelen niet in de dagvaarding voorkomen. Zij hemelen de beschuldigde op. De verdediging van Gie Laenen blijft er bij dat veel van de beschuldigingen verjaard zijn. Steeds volgens Laenens verdediger zijn mensen met zijn ingesteldheid niet te behandelen. Dat maakt het de rechtbank des te moeilijker om een aangepaste bestraffing uit te spreken.

Mieke Martens, Laenens echtgenote, staat terecht voor schuldig verzuim. Zij pleit de vrijspraak.

De burgerlijke partijen stellen vast dat de beklaagden hun eigen grenzen stellen zonder met de grenzen die de maatschappij hen oplegt rekening te houden.

"Als maar een tiende van wat sommigen beweren waar zou zijn, dan zak ik hier liefst in de grond. Ik heb altijd getracht die jongeren voor te leven", verantwoordde Gie Laenen zijn gedrag. En ook zijn echtgenote beweert dat ze haar man niet herkent in het beeld dat op de Mechelse rechtbank van Gie Laenen wordt geschetst.

De rechter houdt zijn vonnis in beraad.

Parket vordert 7 jaar cel tegen jeugdschrijver

DERKINDEREN THEO

29-01-2005

Pag. 44

Mechelen Het openbaar ministerie heeft gisteren zeven jaar effectieve celstraf gevorderd tegen de bekende Mechelse jeugdschrijver Guido 'Gie' Laenen (60) wegens kindermisbruik. De man, die in 1973 al eens veroordeeld werd voor zedenfeiten met minderjarigen, staat deze keer terecht omdat hij ervan verdacht wordt tussen 1978 en 2002 maar liefst 25 jongeren tussen de 11 en 16 jaar oud aangerand te hebben. Het ging om tieners die hij vooral inzette bij zijn jeugdprojecten.

Ook Maria 'Mieke' Maertens (57), de echtgenote van Laenen, stond voor de rechtbank terecht. Haar wordt vooral aangewreven dat ze nooit ingreep, toen haar man zich met de tieners afzonderde en dat ze alles oogluikend. Tegen haar werd één jaar met uitstel gevorderd. De verdediging vond dat 17 van de 25 feiten verjaard waren. Dat werd door het openbaar ministerie tegengesproken omdat het om een voortgezet misdrijf ging. Op 28 februari wordt er verder gepleit in de zaak. (DTB)

Mechelen-Lier

Jeugdschrijver Gie Laenen riskeert zeven jaar cel wegens kindermisbruik

DERKINDEREN THEO

29-01-2005

Pag. 39

Mechelen

Het openbaar ministerie heeft gisteren zeven jaar effectieve celstraf gevorderd tegen de bekende Mechelse jeugdschrijver

Guido 'Gie' Laenen (60). De man, die in 1973 al eens veroordeeld werd voor zedenfeiten met minderjarigen, staat deze keer terecht omdat hij ervan verdacht wordt tussen 1978 en 2002

maar liefst 25 jongeren tussen 11 en 16 jaar oud aangerand te hebben.

Volgens de advocaten van de slachtoffers paste Laenen steeds dezelfde tactiek toe. «Hij leerde de jongeren meestal kennen in het raam van zijn radioprogramma's, toneelstukken, musicals of boekvoorstellingen en won hun vertrouwen door hen met lof te overladen», zeiden de raadslieden. «Hij drong binnen in het leven van de jongeren. Geleidelijk ging hij ook meer en meer uitspoken met zijn slachtoffers. Hij ging met hen in bad en onder de douche, masseerde hen en liet zich masseren, hij sliep met de jongens in één bed, ze streelden mekaar, masturbeerden en hadden ook orale seks.»

Volgens het openbaar ministerie was er ook sprake van geweld en bedreiging. «De slachtoffers kregen de kans om mee te werken aan de projecten van Laenen. Hij beloofde hen een belangrijke rol maar in ruil moesten ze zich wel onderwerpen aan zijn spelletjes», vertelde openbaar aanklager Nancy Swerts. «Weigerden ze, dan liet de beklaagde uitschijnen dat de rol niets voor hen zou zijn.»

Toen een ander slachtoffer een emotionele brief voorlas waarin hij de hel beschreef waar hij de voorbije jaren was doorgegaan, reageerde Gie Laenen geprikkeld: «Ik pik dit niet. Men doet alsof ik een vuilnisbak ben.» Bij een huiszoeking vond de politie kinderporno.

Ook Maria 'Mieke' Maertens (57), de echtgenote van Laenen, staat terecht. Haar wordt vooral aangewreven dat ze nooit ingreep, toen haar man zich met de tieners afzonderde en dat ze alles oogluikend toeliet. Tegen haar werd één jaar met uitstel gevorderd.

,,Ik wilde het beste voor die jongens''

29-01-2005

Pag. 12

Jeugdauteur en VRT-medewerker Gie Laenen ontkent pedofiele feiten

,,Als er ook maar een tiende waar zou zijn van wat hier beweerd wordt, zou ik door de grond zakken van schaamte.'' Jeugdschrijver en regisseur Gie Laenen (60) heeft vrijdag al zijn overtuigingskracht in de strijd gegooid om de rechtbank ervan te overtuigen dat hij alleen maar goeie bedoelingen had met de tientallen jongeren die hij thuis tijdens zogenaamde literaire sessies naakt knuffelde en masseerde. door Willy DE BUCK

Die man beseft nog steeds niet wat hij aangericht heeft. Het is nog altijd ik, ik, ik''

Slachtoffer

Gie Laenen is als succesvolle schrijver en VRT-regisseur een jeugdheld geweest voor duizenden jongeren, maar voor 25 tieners van 12 tot 15 jaar is hij al jaren een nachtmerrie. In de nasleep van Dutroux stapten ze naar de rechtbank met het verhaal van een vieze ouwe man die hen in de jongensliefde wilde inwijden en hen tot goeie minnaars wilde opleiden. Laenen werd onmiddellijk aangehouden, zat een paar maanden in voorhechtenis en vocht vrijdag voor de Mechelse rechtbank tegen de zware straf - zeven jaar cel - die de aanklager gevorderd heeft.

Laenen geeft zijn pedofiele geaardheid toe, maar hij beweert dat hij die drang onder controle heeft en nooit seksuele handelingen stelde met de vele jongeren die bij hem thuis aan litteraire en theaterprojecten deelnamen. Zijn beste advocaat was vrijdag zijn echtgenote, die samen met Laenen terechtstaat omdat ze op de hoogte was van de feiten en hem zomaar liet begaan.

De vrouw weet dat Laenen een pedofiel is, want in 1972 werd hij al eens veroordeeld tot drie jaar cel omdat hij zich als leraar Nederlands in het Klein Seminarie in Hoogstraten aan minstens 14 jongens vergrepen had. Dat strafblad belette hem niet om later voor de jeugdafdeling van het Mechels Miniatuur Theater te werken en producer te worden bij de VRT.

,,Iedereen heeft me na die veroordeling de raad gegeven hem te verlaten, maar dat kon ik niet. Ik vind kindermisbruik afschuwelijk, maar Gie is geen kinderverkrachter. Het is een warme man, die er alles voor over had om die jongeren te helpen in hun ontplooiing.''

,,Daarom sta ik nog altijd 100 procent achter Gie. Hij wist waar we de grens getrokken hadden en hij heeft die nooit overschreden. Als hij na zijn veroordeling ook maar één keer een stap te ver gezet zou hebben, dan zou ik hier vandaag niet naast hem staan.Ik herken Gie niet in het beeld dat hier is opgehangen.'', zei zijn echtgenote door haar tranen heen.

Erbij horen

Volgens de slachtoffers heeft Laenens' echtgenote echter niet alles gezien en bleef ze blind voor de druk die hij op hen uitoefende. ,,We zaten in een situatie waarin je ons alles mocht vragen omdat we deel wilden zijn van zijn project. Ik voelde dat er iets niet klopte, maar ik wilde niet uit de toon vallen. Gie was zeer lijfelijk. We gingen met hem onder de douche, we sliepen samen en knuffelden en masseerden elkaar. Ik voelde mij onbehaaglijk en ongelukkig, maar ik wilde er nu eenmaal bijhoren'', vertelde een van de slachtoffers.

Gie Laenen voert zich door die beschuldigingen in de rug gestoken: ,,Die jongens waren mijn vrienden. Ik heb hen nooit tot iets verplicht. Alles gebeurde vrijwillig en in een creatieve, liefdevolle en respectvolle sfeer. Ik zei hen zelfs dat ze thuis alles mochten vertellen. Ik ken de die jongens door en door. Wat is er dan verkeerd aan om samen een douche te nemen, als je een namiddag hard gewerkt hebt? Ik deed dat ook, met mijn gezin. Er heerste altijd al een vrije en open sfeer bij ons'', zei Laenen.

Heel wat jongeren bevestigen dat, maar anderen worden nog altijd misselijk als ze aan die repetities terugdenken. Want het zou het niet bij knuffels en massages gebleven zijn, Laenen zou hen ook verleid hebben tot masturbatie en seksuele contacten. ,,Hij beloofde ons een rol in een film, een toneelstuk of een radioprogramma als we hem ter wille waren'', zegt een slachtoffer. Laenen ontkent dat furieus. ,,Ik voelde affectie voor die jongeren, maar ik heb nooit de grens met seks of erotiek overschreden''

De advocaat van Laenen vroeg een vrijspraak over de hele lijn. ,,Niemand van die jongeren heeft dat toen als misbruik ervaren en ze zijn allemaal over de vloer blijven komen. Gie Laenen is geen seksuele pervert die alleen maar gericht is op de bevrediging van zijn behoeften. Was hij dat wel geweest, dan zouden die jongens nooit gezwegen hebben'', zei advocaat Ludo Cools.

De slachtoffers en hun familie waren niet onder de indruk. ,,Hij heeft nog altijd niet door welke nachtmerrie mijn zoon nog altijd doormaakt. Toen hij in een crisissituatie terechtkwam, dachten we dat het met onze echtelijke problemen te maken had. Ik heb mezelf jarenlang de schuld gegeven van wat hij doormaakte, maar de echte schuldige is Gie Laenen'', zei een moeder.

Evenwichtsoefening

De rechtbank heeft zichzelf nu de tijd gegeven tot 25 februari om een oordeel te vellen: het wordt een evenwichtsoefening tussen wat de slachtoffers ervoeren, wat de dader bedoelde en wat de maatschappij toelaatbaar acht.

7 jaar gevorderd tegen Laenen

Theo Derkinderen

15-01-2005

Pag. 9

MECHELEN De Mechelse openbare aanklager heeft gisteren zeven jaar gevangenisstraf gevorderd tegen Gie Laenen. De jeugdschrijver wordt ervan verdacht tussen 1978 en 2002 zedenfeiten gepleegd te hebben met 25 minderjarigen. Laenen zei gisteren dat de slachtoffers fantaseren.

Zijn echtgenote stond ook terecht omdat ze niet ingreep. Tegen haar werd één jaar met uitstel gevorderd. (DTB)

Mechelen-Lier

Parket vordert zeven jaar cel tegen Gie Laenen

Theo Derkinderen

15-01-2005

Pag. 39

Jeugdschrijver verdacht van aanranding 25 minderjarigen en bezit kinderporno

Mechelen

Het openbaar ministerie heeft gisteren zeven jaar effectieve celstraf gevorderd tegen de bekende Mechelse jeugdschrijver Guido 'Gie' Laenen (60). De man, die in 1973 al eens veroordeeld werd voor zedenfeiten met minderjarigen, stond deze keer terecht omdat hij ervan verdacht wordt tussen 1978 en 2002 maar liefst 25 jongeren tussen de 11 en 16 jaar oud aangerand te hebben. Het ging om tieners die Laenen vooral inzette bij zijn jeugdprojecten.

Theo DERKINDEREN

Volgens de advocaten van de slachtoffers paste Laenen steeds dezelfde tactiek toe in het benaderen van de jongeren. «Hij leerde hen vooral kennen in het kader van zijn radioprogramma's, toneelstukken, musicals en boeken en won hun vertrouwen door hen met lof te overladen», zeiden de raadslieden. «Hij wist op een sluwe manier in het leven van de jongeren binnen te dringen. En geleidelijk ging hij ook steeds verder in zijn toenaderingen. Hij ging met hen in bad en onder de douche, masseerde hen en liet zich masseren, hij sliep met de jongens in één bed, ze streelden mekaar, masturbeerden en hadden ook orale seks.»

Volgens het openbaar ministerie was er ook sprake van geweld en bedreiging. «De slachtoffers kregen de kans om mee te werken aan de projecten van Laenen. Hij beloofde hen een belangrijke rol maar in ruil moesten ze zich wel onderwerpen aan de spelletjes van de man», vertelde openbaar aanklager Nancy Swerts. «Weigerden ze of waren ze te gespannen tijdens de aanrandingen, dan liet de beklaagde uitschijnen dat de rol niets voor hen zou zijn.»

Vuilnisbak

Toen een ander slachtoffer een emotionele brief voorlas waarin hij de hel beschreef waar hij de voorbije jaren was doorgegaan, reageerde Gie Laenen enorm geprikkeld: «Ik pik dit niet. Men doet alsof ik een vuilnisbak ben. Men wil doen uitschijnen dat ik verantwoordelijk ben voor alle ellende van de slachtoffers. Ook al gaat het om emoties waar ik niets mee te maken heb.» Laenen vond dat de slachtoffers een enorme fantasie hadden. «Ze kunnen bijna voor steracteurs doorgaan», reageerde de schrijver.

Kinderporno

Bij een huiszoeking vond de politie 16 diskettes waarop kinderporno stond en ook een computer waarop bezwarend materiaal te zien was. Ook Maria 'Mieke' Maertens (57), de echtgenote van Laenen, stond voor de rechtbank terecht. Haar wordt aangewreven dat ze nooit ingreep, toen haar man zich met de tieners afzonderde en dat ze alles oogluikend toeliet. Tegen haar werd één jaar met uitstel gevorderd.

De verdediging vond dat 17 van de 25 feiten verjaard waren. Dat werd door het openbaar ministerie tegengesproken omdat het om een voortgezet misdrijf ging. Op 28 januari wordt verder gepleit in de zaak.

De Kempen, Mechelen-Lier

Pakkende getuigenis van slachtoffer

15-01-2005

Pag. 22

Naast vijf advocaten van slachtoffers waren op het proces tegen Gie Laenen nog drie jongeren present om zich in persoon burgerlijke partij te stellen. Een van hen had zijn wedervaren met de jeugdauteur op papier gezet en las met gebroken stem en tranen in de ogen zijn verhaal voor.

Hij noemde Laenen een vieze vent, die hem niets dan trauma's heeft bezorgd, en die van zijn situatie misbruik maakte om de jongens in bed of onder de douche te lokken.

Het was een pakkende getuigenis, waar nagenoeg iedereen in de zaal stil van werd. Behalve Gie Laenen zelf. Door de rechtbank gevraagd naar een reactie vloog Laenen woedend uit naar het slachtoffer. Hij riep uit dat hij het beu was nog langer als vuilbak te dienen voor mensen die geen blijf weten met hun eigen miserie.

Laenen ging nog verder en zei dat het initiatief destijds van de jongeren zelf kwam. De rechtbank kon haar verontwaardiging nauwelijks verbergen. Verder ondervraagd door de voorzitter wendde Laenen voor dat sommige feiten zo lang geleden waren dat hij zich niet meer kon herinneren wat er precies was gebeurd. (JC)

Een man die zegt veel van jongens te houden, een man die veroordeeld werd voor pedofilie

15.12.05

Jeugdauteur Gie Laenen ook in beroep veroordeeld tot 6 jaar

2.11.05

beroepszitting

14.9.05

agenda

13.9.05

woede

9.9.05

wijn

8.9.05

boeken

7.9.05

gerecht

6.9.05

nogmaals uitstel?

28.7.05

de zomer

14.5.05

persartikels

Chronologie

en dan is er humor

Link link

pedophilia

Per trefwoord

Blogarchief